صفحه ۶۱۷

س 1 - آیاتی که خطاب به زنان پیامبر شده است آیا حالت حکم شخصی و اخلاقی دارد؟ و چرا احکام شخصی و اخلاقی از احکام عمومی که مجازات نیز دارد تمیز داده نمی شود؟ و آیا آیه 32 سوره احزاب برای زنان اهل کتاب نیز می‎باشد؟ یعنی اگر نازک و نرم سخن بگویند و در عموم بخندند در اسلام مورد مجازات می‎توانند قرار بگیرند در حالتی که حتی بعضی مردها صدای جذاب و نرمی می‎توانند داشته باشند و نیز در عموم می‎خندند. در حال درس روخوانی قرآن، زنان مسلمان در اطاق اینترنت قرآن کریم را تلاوت می‎کنند آیا این نیز اشکالی دارد؟

جواب: در رابطه با آیه 32 سوره احزاب و آیات قبل از آنکه خطاب به زنان پیامبر(ص) می‎باشد نکته هایی را تذکر می‎دهم:

الف - از اینکه "همانند نبودن زنان پیامبر(ص) با زنان دیگر" به جمله: (ان اتقیتن) مشروط شده به دست می‎آید که مجرد زن پیامبر بودن موجب برتری آنان نمی شود، بلکه اگر با تقوا همراه باشد موجب برتری خواهد بود.

ب - زن پیامبر(ص) بودن موضوع یک حکم اختصاصی غیر از احکام سایر زنان مسلمان نمی باشد، بلکه موجب تأکید همان احکام می‎شود؛ همه زنان مسلمان نسبت به احکامی که در آیات فوق ذکر شده، مانند: نازک و رقیق نکردن صدا در برابر مردان نامحرم، قول به معروف، عدم تبرج و ظاهرشدن با زینت و غیر اینها یکسان هستند، ولی این احکام نسبت به زنان پیامبر(ص) مورد تأکید واقع شده، لذا در آیه های 30 و 31 گناه نافرمانی و همچنین اجر و پاداش آنان را مضاعف ذکر کرده است.

از لحاظ اجتماعی و اعتبار عقلایی نیز چنین است؛ زیرا جایگاه رهبران در بین مردم دارای ویژگی خاصی می‎باشد، و آنان در هر حال الگوی مردم می‎باشند و توقع از آنان بیشتر است، و طبعا زنان و بستگان آنان نیز - هر کدام در حد خود - به نحوی الگوی مردم می‎باشند، و رفتار و گفتار مثبت و منفی آنان تأثیر خاصی روی دیگران خواهد داشت.

و بالاخره زنان پیامبر(ص) حکم خاصی ورای احکام سایر زنان ندارند، بلکه انتظار و توقع مردم و صاحب شریعت از آنان در مقایسه با دیگر زنان بیشتر می‎باشد و لازم است بیشتر دستورات را رعایت نمایند.

ناوبری کتاب