صفحه ۶۱۰

[ پاسخ به شبهه ای در مورد مسکرات ]

س 1 - اسلام مسکرات را حرام می‎داند. مسکر نیز هر چیزی است که انسان را از حالت طبیعی و هوشیاری خارج سازد.

لذا اولا: چرا هر نوع وجود الکل در نوشیدنی ها یا سس غذا توسط فقها حرام شده است، حتی اگر مقدار آن ناچیز بوده و مصرف کم آن سکرآور نباشد؟ حرمت وجود الکل چه اساس قرآنی دارد؟ با توجه به اینکه الکل با درصد پایین برای کارکرد سالم سیستم گوارش مفید نیز هست. چرا فقها به محتوای سکرآور توجه نکرده اند و هر نوع الکل با هر میزان غیر سکرآوری را نیز حرام کرده اند؟

ثانیا: مواد مخدری چون تریاک و هروئین که بسیار سکرآورتر و مخدرتر از آبجو است چرا توسط فقها تحریم نشده است و حتی مصرف تریاک در بین برخی از فقها و روحانیون رایج نیز هست ؟ آیا تمایلات و عادتهای شخصی در این نوع فتاوای فقهی دخالت ندارد؟

جواب: در آیه 90 سوره مائده می‎خوانیم: (انما الخمر والمیسر والانصاب والازلام رجس من عمل الشیطان فاجتنبوه)، در این آیه عنوان "خمر" را به نحو اطلاق رجس و از عمل شیطان شمرده و به اجتناب از آن امر نموده است، و اطلاق لفظ شامل یک قطره از آن هم می‎شود؛ و در اشربه محرمه کتاب وسائل بابی را منعقد نموده بدین عنوان: "ما اسکر کثیره فقلیله حرام" آنچه زیاد آن مست می‎کند کم آن نیز حرام است؛ و در این باب دوازده روایت که سند غالب آنها صحیح است آورده است، از جمله به سند صحیح از امام صادق (ع) نقل نموده: قال رسول الله (ص) : "کل مسکر حرام، و ما اسکر کثیره فقلیله حرام" رسول خدا(ص) فرمودند: هر مسکری حرام است، و آنچه زیاد آن مست می‎کند کم آن نیز حرام است. و برحسب حدیث معروف "ثقلین" که سنی و شیعه آن را از رسول خدا(ص) نقل کرده اند گفتار عترت پیامبر(ص) همچون کتاب خدا حجت است و باید به هر دو تمسک جست.

و بالاخره مسأله از نظر احادیث و فقه قابل تردید نیست و اسکار حکمت حکم است نه علت و تمام موضوع حکم تا با کم شدن موضوع، حکم تغییر کند.

و اما مواد مخدر چون صریحا در کتاب و سنت مورد نهی واقع نشده اند لذا حرمت آنها مانند سایر اشیاء تابع مضر بودن آنها می‎باشد، و چون مقدار کم آنها مضر نیست طبعا دلیلی بر حرمت آن نداریم.

ناوبری کتاب