صفحه ۶۰۶

استقلال فکری و قاطعیت بودند و تحت تأثیر قدرتهای مادی و سیاسی جهان قرار نمی گرفتند. ولی متأسفانه مشاهده می‎شود که مسیر حوزه علمیه قم به سمتی است که در آینده چیزی شبیه حوزه های دولتی اهل سنت خواهد شد که از خود استقلال ندارند و حقوق بگیران حکومتها هستند، و بالاجبار ثناگوی دولت ها و ابزاری در دست مراکز قدرت و ملعبه سیاست های حاکم می‎باشند. دولت ها و مراکز قدرت هرچند خوب و صالح باشند ولی بالاخره وابستگی به آنها استقلال فکری و قاطعیت را از علمای حوزه ها خواهد گرفت.

این درست است که دین مقدس اسلام از سیاست جدا نیست، ولی این بدان معنی است که حوزه های علمی و دینی باید سیاست ممالک اسلامی و مسلمین را مورد توجه قرار دهند و حتی المقدور جلوی اشتباهات و انحرافات را بگیرند، نه اینکه حوزه و علمای اعلام ابزار سیاست های حاکم باشند. شورای مدیریت حوزه علمیه قم هرچند صادقانه عمل کنند ولی وقتی می‎توانند عظمت حوزه را حفظ نمایند و حوزه را در مسیر صحیح قرار دهند که ارگانهای حاکم کشور، حوزه و افراد حوزه را به صورت عوامل سیاست های خود قرار ندهند؛ و روی همین اصل بود که مرحوم امام (ره) در وقتی که قدرت داشتند مع ذلک چون در حوزه نبودند برای نظم حوزه و تشکیل شورای مدیریت نظر حضرتعالی را مورد توجه قرار دادند و خودشان کمتر دخالت می‎کردند.

سیاست بازی و قدرت زدگی در حوزه علمیه قم بشدت رو به گسترش است و عملا به جای رشد ارزشهای علمی و معنوی وابستگی به قدرت و سیاست و شؤون دنیوی رشد پیدا می‎کند. در حوزه علمیه پایگاههائی احداث شده که طلاب و محصلین ساده لوح را به صورت ثناگو و زنده بادگو درمی آورد و بر اساس اهدافی که از خارج حوزه تعیین و شعارهایی که دیکته می‎شود طلاب و فضلای حوزه را به این طرف و آن طرف می‎کشند. آیا با این وضع حضرتعالی انتظار دارید در آینده فقهای اصیل و جامع الشرائط و علمای قاطع و خدمتگزار به عالم اسلام و تشیع که مخالف هوی و مطیع لامرالله باشند داشته باشیم ؟ من اطلاع دارم که بسیاری از علما و فضلای حوزه علمیه از وضع موجود ناراحت هستند و نظرشان متوجه تصمیم حضرتعالی است.

ناوبری کتاب