آیت‌الله منتظری

مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم دامت برکاته

پس از سلام و تحیت، نامه شماره 132 مورخه 81322 آن مجمع محترم که متضمن هشدار و اعلام خطر نسبت به برخی جریانات تند و تحرکات زننده و غیرمنطقی از ناحیه برخی عناصر غیرمسؤول و معلوم الحال در داخل حوزه علمیه بود واصل شد، و شنیدم که نظیر این نامه برای همه حضرات آیات حوزه علمیه فرستاده شده است.

ضمن تقدیر و تشکر از توجه آقایان محترم به خطر و عواقب سوء این گونه جریانات برای کیان و استقلال حوزه علمیه و قداست روحانیت و مرجعیت شیعه، و احساس وظیفه آقایان نسبت به این موضوع یادآور می‎شوم:

اینجانب خطری را که تذکر داده اید در حدود ده سال قبل کاملا احساس کردم، و در این زمینه در تاریخ 1371124 نامه ای مشروح به مرحوم آیت الله العظمی آقای گلپایگانی (طاب ثراه) نوشتم که متأسفانه عمر آن مرحوم وفا نکرد و فرصت کافی برای اقدام پیدا نکردند. متن نامه در کتاب "خاطرات" اینجانب (جلد 2، صفحه 1527) ثبت است.

منشاء اصلی وجود این قبیل جریانات تخریبی و تند در حوزه علمیه و در سطح کشور، تفکر و خطمشی غلطی است که می‎خواهد از قداست دین و روحانیت و حوزه های علمیه برای مقاصد سیاسی و تثبیت حاکمیت خود استفاده ابزاری نماید، و در نتیجه تاکنون صدمات فراوانی به روحانیت و حوزه علمیه، بلکه اصل دین و مذهب وارد شده است؛ و به طور کلی رابطه بین نسل جوان کشور و دین و مذهب و روحانیت را تضعیف نموده است.

احترام حاکمیت اسلامی به جای خود محفوظ، ولی ما حق نداریم ارزشهای اسلامی و قداست و استقلال روحانیت را فدای نهادهای حاکمیت کنیم.

حکومت باید دینی و بر اساس موازین اسلامی باشد ولی دین و روحانیت نباید حکومتی باشند و استقلال خود را از دست بدهند. دین امری است الهی و معنوی که مردم پس از آموزش صحیح به اختیار خود آن را می‎پذیرند، و هیچ گاه با زور و اکراه