صفحه ۶۰۱

«77» در مورد استقلال حوزه علمیه و قداست مرجعیت شیعه

(پاسخ به نامه مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم)
138147
( بسمه تعالی)
شماره 132 - 81322

محضر مبارک حضرت آیت الله العظمی منتظری مدظله العالی

پس از سلام و آرزوی عزت و سربلندی برای حوزه های علمیه و مرجعیت تشیع و آن مرجع بزرگوار، همان طور که مستحضر هستید یکی از افتخارات مرجعیت شیعه و حوزه های علمیه، حفظ هویت و استقلال آن از هر نهاد و قدرت سیاسی و حکومتی بوده است، به گونه ای که حوزه های علمیه با عنایت حضرت ولی عصر(عج) و در پناه مراجع مکرم و پشتیبانی مردم متدین همواره رسالت تعلیم و تزکیه و تهذیب نفس و تبلیغ و دفاع از اسلام و تشیع را به دوش کشیده است، و این روندی بوده که حوزه ها را از هر گونه گزند و آسیبی مصون داشته است.

متأسفانه در سالهای اخیر حوزه علمیه قم، مرکز فرهنگ تشیع، شاهد حرکات و جریاناتی است که جز تلخ فرجامی نتیجه ای نمی تواند در پی داشته باشد. عده ای که حتی نمی توان نام گروه سیاسی بر آنها نهاد، به تحریک عواملی از بیرون، حوزه را پایگاه ترویج افکار خود کرده و از این اهرم مقدس به دنبال برخورد با همه عالمانی هستند که در پی استقلال حوزه و حفظ قداست آن هستند.

مدرسه فیضیه که عالمان پاک و فقیهان فرهیخته را در دامن خود پرورش داده است، امروز هر از چندگاهی به کانونی مبدل می‎گردد که با تزکیه، تعلیم و تعلم فاصله زیادی دارد. بیانیه هایی بر دیوار این مدرسه و دارالشفاء چسبانده می‎شود و یا در اجتماعات خوانده می‎شود که علما و بعضی از مراجع را با ذکر نام و مشخصات مورد هتک و تهمت قرار می‎دهند. جریده ای که به نام فیضیه منتشر می‎شد هیچ حریم و نزاکتی را نمی شناخت و به ساحت مرجعیت همواره جسارت می‎کرد، به گونه ای که به خاطر تخلفات مکرر محکوم به توقیف گشت.

ناوبری کتاب