که امام معصوم نزد ما - امامیه - از همه مردم به احکام و اجرائیات و سیاسات عالمتر است، پس نباید او را به دیگران قیاس نمود".
سؤال 3 - سبب اعتراض و انتقاد جنابعالی بر صلاحیت و کارهای ولی فقیه چه بود؟
جواب: اگر نظر شما در این سؤال به سخنرانی من در 13 رجب 1418 است که حمله وقیح و فجیع به بیت من و محصورنمودن اینجانب در خانه را به دنبال داشت، باید بگویم هدف من از آن سخنرانی جز نصیحت و خیرخواهی و امر به معروف و نهی از منکر و دفاع از مرجعیت شیعه و نظام اسلامی نبود.
مولای ما حضرت امیر(ع) در (خطبه 216) نهج البلاغه در خطاب به اصحاب خود فرمودند: "فلا تکفوا عن مقالة بحق او مشورة بعدل فانی لست فی نفسی بفوق ان اخطئ و لا أمن ذلک من فعلی الا ان یکفی الله" (مبادا درباره من از تذکر و کلام حقی یا مشاوره عادلانه ای دریغ کنید، زیرا من خودم را غیر قابل خطا نمی دانم، و اطمینان به خالی بودن کارهایم از خطا ندارم، مگر اینکه خداوند مرا از خطا و لغزش حفظ نماید).
وقتی شخصیتی مثل حضرت امیر(ع) - با مقام عصمت - خود را قابل نقد و نصیحت میداند و از آن استقبال میکند، بدیهی است که وظیفه همه ما که مدعی پیروی آن حضرت هستیم این است که به روش آن بزرگوار تأسی کرده و از انتقاد و نصیحت استقبال نماییم. متن سخنرانی فوق در آخر جلد دوم "خاطرات" در سایت اینجانب وجود دارد.
[ فقیه باید عالم به زمان باشد]
سؤال 4 - حدود اجتهاد سیاسی چیست ؟
جواب: تعبیر به اجتهاد سیاسی متعارف و معمول نیست؛ ولی یک فقیه و مرجع دینی باید از حوادث و مشکلات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی زمان خود در حد قدرت اطلاع داشته باشد تا بتواند احکام کلی آنها را متناسب با زمان از قرآن و سنت استنباط نموده و حق را از باطل جدا نماید. در اصول کافی (ج 1، ص 27)
.jpg)
