همه امکاناتی که دارند قدرت تصمیم گیری ندارند و در این زمینه کمتر احساس مسؤولیت میکنند، و با همه رفت و آمدهای سیاسی و مذاکرات و کنفرانس ها اقدامات آنان از گفتار و شعار تجاوز نمی کند.
یکی از پایه های اقتصاد کلان کشورهای قدرتمند نفت و انرژی کشورهای اسلامی است، چرا سران کشورهای اسلامی حاضر نیستند با تفاهم و برنامه ریزی صحیح از این قدرتی که خداوند در اختیارشان قرار داده - هرچند به طور موقت - استفاده نمایند؟!
آیا مردمی که دستشان از همه امکانات کوتاه است و خانه و کاشانه و هستی آنان غارت شده و مورد تجاوز و حملات وحشیانه دشمن قرار گرفته اند و سران کشورها و محافل پرطمطراق جهانی و سازمانهای بین المللی نیز جز حرف و شعار تحویل آنان نمی دهند چاره ای جز توسل به کارهای انتحاری دارند؟!
مردم مظلوم فلسطین با زبان حال و مقال از همه قدرتمندان به ویژه سران کشورهای اسلامی استمداد میجویند و برحسب حدیث یاد شده از رسول خدا(ص) هرکس به آنان پاسخ ندهد مسلمان نیست، آیا هنگامی که قدرتمندان اسلامی حاضر نیستند هرچند به طور موقت روابط سیاسی و اقتصادی خویش را با رژیم صهیونیستی و حامیانش به تعلیق درآورند، در جواب ملت مسلمان خویش و در پاسخ خدا و رسول خدا(ص) در روز حساب و کتاب قیامت چه خواهند گفت ؟!
سرزمین فلسطین متعلق به ساکنین آن بود و قرنها یهود، نصاری، مسلمان و دروز در آن با تفاهم زندگی میکردند، ولی پس از جنگ جهانی و استیلاء انگلیس بر آن سرزمین و تصمیم به تشکیل یک دولت صهیونیستی در آن، با همه فعالیت ها صهیونیست ها توانستند حدود یک ششم از زمین های فلسطین را خریداری نمایند، سپس با زور استعمار و قتل عام مردم فلسطین و آواره نمودن آنان و جمع آوری یهودیان اروپا، آمریکا، روسیه و آفریقا و کمک سازمان ملل حدود پنجاه درصد اراضی را به عنوان کشور اسرائیل در اختیار گرفتند و به آن هم قانع نشده اند و به فکر اشغال از نیل تا فرات افتاده اند.
این کشور بر اساس قتل عام و ترور تأسیس شد و هنوز هم بر همین اساس عمل
.jpg)
