دارند و دستورات دین مقدس اسلام منحصر در مسائل عبادی و اخلاقی نیست، بلکه نسبت به مسائل اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، جزایی و حاکمیت، اسلام - هرچند به نحو کلی و جامع - دستور و برنامه دارد، بنابراین لازم است حضرات علمای اعلام کشور بر رفتار و روش حاکمیت نظارت دقیق داشته باشند تا مبادا از موازین اسلامی منحرف گردد؛ و لازم است حکومتی که پدید میآید این نکته را مورد توجه قرار دهد.
و بهترین راه برای انجام این امر مهم تشکیل شورایی از علما و فقهای آگاه به مسائل سیاسی و شرایط زمانی است تا در این زمینه اختلاف و ناهماهنگی پدید نیاید. این امر یک وظیفه اسلامی است بر عهده حضرات علما که نباید نسبت به آن بی تفاوت باشند.
4 - لازم است دولتی که - ان شاءالله - در افغانستان تشکیل میشود از خشونت و انتقامجویی پرهیز نماید و نسبت به گذشته ها با وسعت صدر و عفو و گذشت برخورد کند وگرنه بهانه ای به دست قدرتهای خارجی میدهد تا نیروهای نظامی خود را در کشور باقی گذارند.
پیامبر گرامی اسلام (ص) - با آن همه که مسلمانان در جنگ های گوناگون از قریش و ابوسفیانها ضربه خورده بودند - پس از فتح مکه در خطاب به اهل مکه فرمودند: "یا معشر قریش ما ترون انی فاعل بکم ؟" به نظر شما من با شما چه خواهم کرد؟ قالوا: "خیرا اخ کریم و ابن اخ کریم" شما خوبی خواهید نمود، شما برادری بزرگوار و فرزند برادری بزرگوار میباشید؛ حضرت فرمودند: "اذهبوا فأنتم الطلقاء" بروید که همه شما آزاد و رها هستید؛ و حتی ابوسفیان و هند و وحشی قاتل حمزه نیز مورد عفو واقع شدند.
5 - حکام باید خود را خدمتگزار ملت خویش بدانند نه قیم و آقا بالاسر آنان؛ و حتی در مجازاتهای قانونی و شرعی نیز افراط و تندروی ننمایند، و نسبت به مخالفین سیاسی و غیر مسلمانان با محبت و عاطفه برخورد نمایند و حقوق آنان را رعایت کنند. در نامه حضرت امیرالمؤمنین (ع) به مالک اشتر میخوانیم: "وأشعر قلبک الرحمة للرعیه و المحبة لهم واللطف بهم و لا تکونن علیهم سبعا ضاریا تغتنم اکلهم فانهم صنفان: اما اخ لک فی الدین او نظیر لک فی الخلق" (نهج البلاغه، نامه 53)