صفحه ۵۲۰

( بسم الله الرحمن الرحیم)

جامعه معلمان ایران دامت توفیقاتهم

پس از سلام و تحیت و اعتذار از تأخیر جواب، پاسخ چهار پرسش شما را به طور اجمال یادآور می‎شوم:

[ اشکالات قانون اساسی کنونی ]

پاسخ پرسش اول: تدوین قانون اساسی ایران در آغاز انقلاب به دلیل شرایط حاکم بر جامعه به سرعت انجام گرفت؛ و خبرگان قانون اساسی - که اینجانب نیز یکی از آنان بودم - با همه حسن نیتی که داشتند تجربه قانون گذاری نداشتند. و از سوی دیگر نظامی که مورد نظر آنان بود با سایر نظامهای موجود و حاکم در سایر کشورها کاملا متفاوت بود و برای اولین بار تجربه می‎شد؛ و در بازنگری ای که در سال 1368 انجام شد مشکلات دیگری نیز به وجود آمد.

به نظر می‎رسد مواردی که نیاز به تغییر یا اصلاح دارد بسیار است که هنگام تحقق شرایط باید زیر نظر افراد باتجربه و شخصیت های حقوقی و متعهد و دلسوز مشخص گردد.

تجربه پس از پیروزی انقلاب و به ویژه سالهای اخیر برخی اشکالات و بن بست های قانون اساسی را روشن کرده است که به پاره ای از آنها اشاره می‎شود:

1 - در قانون اساسی موجود وظایف و مسؤولیت های بسیار و سنگینی بر عهده رئیس جمهور (رئیس قوه مجریه) گذاشته شده، ولی قدرت و امکانات متناسب با این وظایف در اختیار او گذاشته نشده است.

برحسب اصول 3 و 121 حراست از مرزها و استقلال کشور از وظایف رئیس جمهور شمرده شده، در حالی که قوای نظامی کشور تحت فرمان رهبری قرار داده شده است.

تأمین آزادیهای سیاسی و اجتماعی و دفاع از حرمت اشخاص و حقوق ملت بر عهده رئیس جمهور گذاشته شده، در صورتی که او توان قانونی نسبت به تأمین امور نامبرده را دارا نیست.

ناوبری کتاب