ولی به حضرات علمای اعلام و حوزه های علمیه تذکر میدهم که همواره روحانیت و مرجعیت شیعه پناهگاه مظلومین و محرومین و سدی محکم در برابر استعمارگران و زورگویان بوده است و طبعا قدرتها برای روحانیت حریم قائل بودند، ولی اینک دادگاه غیرقانونی ویژه همه حریم ها را شکسته و میشکند، و بسا کسانی نیز در این راه غلط و اشتباه از افراد خام و گروههای بی اطلاع بهره میبرند و آنان را در مسیر اهداف غلط خویش تحریک مینمایند.
هنگامی که برای بازرسی منزل صبیه اینجانب آمده بودند او به مأمورین میگوید: چون شما از یک نهاد غیرقانونی هستید من درب را باز نمی کنم، آنها شیشه را شکستند و وارد منزل شدند و در همین حال با عصبانیت گفتند: شما ده سال است میگویید و مینویسید خلاف قانون است و ما هم هر کار دلمان خواست انجام میدهیم؛ با توجه به اینکه شوهر او نیز روحانی نیست.
اینجانب به حضرات علمای اعلام و مراجع محترم اعلام مینمایم:
از ما گذشت و من همچون آفتاب لب بام میباشم، ولی اگر بنا باشد دادگاه ویژه به این قبیل خودسریها ادامه دهد و مقامی در این میان پاسخگو نباشد و شما نیز ساکت باشید، حریمی برای هیچ کس باقی نخواهد ماند و مرجعیت و حوزه های علمیه تحت سیطره قدرت به طور کلی مبتذل خواهد شد و همان پدید آید که استعمارگران خارجی و دشمنان اسلام و روحانیت آرزوی آن را داشتند.
هنگامی که به دنبال ربوده شدن زینت آلات برخی زنان مسلمان و اهل ذمه مولا امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "اگر مرد مسلمانی در اثر این جنایت از روی تأسف بمیرد مورد ملامت نخواهد بود، بلکه سزاوار میباشد" وظیفه آقایان در برابر این قبیل غارتگریهای خودسرانه واضح و روشن میگردد. آیا آقایان توجه دارند که سکوت و عدم اعتراض آنها به رضایت آنان تفسیر میشود؟ علما و بزرگان لازم است با مشاوره و هماهنگی آنچه را در کشور اسلامی و جهان اسلام میگذرد زیر نظر داشته باشند و نسبت به آنها بی تفاوت نباشند.
در خاتمه به منظور انجام وظیفه الهی چند نکته را یادآور میشوم:
1 - روزنامه نوروز شنبه 80520، ص 11 به نقل از رئیس کل دادگاه ویژه در