آیت‌الله منتظری

علاوه بر این سیره پیامبراکرم (ص) و امیرالمؤمنین (ع) همواره با رفق و عفو و گذشت نسبت به مخالفان و حتی دشمنان اسلام همراه بوده است، بجز آن دسته از افراد که علنا سلاح برداشته و به جنگ و محاربه با اسلام اقدام و حقوق افراد را تضییع می‎کردند و نسبت به این رفتار خود اصرار می‎ورزیدند. در این زمینه به چند نمونه اشاره می‎شود:

[ برخی مصادیق مدارای پیامبر و امام علی با مخالفان و دشمنان ]

1 - در کتاب بحارالانوار از امیرالمؤمنین (ع) نقل شده است که فرمود: "ان یهودیا کان له علی رسول الله (ص) دنانیر فتقاضاه، فقال له: یا یهودی، ما عندی ما اعطیک ؛ فقال: فانی لا أفارقک یا محمد حتی تقضینی، فقال: اذا اجلس معک ؛ فجلس معه حتی صلی فی ذلک الموضع الظهر و العصر و المغرب و العشاء الاخره و الغداة، و کان اصحاب رسول الله (ص) یتهددونه و یتواعدونه، فنظر رسول الله (ص) الیهم فقال: ما الذی تصنعون به ؟ فقالوا: یا رسول الله، یهودی یحبسک ؟ فقال (ص) : لم یبعثنی ربی - عزوجل - بأن أظلم معاهدا و لا غیره. فلما علا النهار قال الیهودی: اشهد أن لااله الاالله، و اشهد أن محمدا عبده و رسوله، و شطر مالی فی سبیل الله. اما و الله ما فعلت بک الذی فعلت الالانظر الی نعتک فی التوراة، فانی قرأت نعتک فی التوراة : محمد بن عبدالله مولده بمکة و مهاجره بطیبة، و لیس بفظ و لا غلیظ و لا سخاب، و لا مترین بالفحش و لا قول الخناء. و أنا اشهدان لا اله الا الله و انک رسول الله، و هذا مالی فاحکم فیه بما أنزل الله؛ و کان الیهودی کثیر المال." (بحارالانوار، ج 16، ص 216)

2 - عفو پیامبر(ص) نسبت به زن یهودی که قصد داشت با گوشت مسموم پیامبر را به قتل برساند. پیامبر از او پرسید:

چرا چنین کردی ؟ گفت: فکر کردم اگر واقعا پیامبر هستی این زهر تو را نمی کشد، و اگر پادشاهی هستی مردم از دست تو راحت خواهند شد. (اصول کافی، ج 2، ص 108؛ سیره ابن هشام، ج 3، ص 352) علی القاعده این زن یهودی در انجام این توطئه تنها نبوده است، بلکه تشکیلات یهود که با پیامبر عناد خاصی داشتند پشتوانه او بودند.

3 - روش پیامبر(ص) با مسلمانان خطاکار پس از جنگ احد؛ از آنچه در تواریخ ذکر شده و از آیات 156 به بعد سوره آل عمران استفاده می‎شود: تعدادی از مسلمانها