ماده 514 قانون مجازات اسلامی: هرکس به حضرت امام خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی (رضوان الله علیه) و مقام معظم رهبری به نحوی از انحا اهانت نماید به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم خواهد شد.
سؤال 1 - با توجه به اینکه رهبران جامعه به لحاظ موقعیتشان خود را در معرض توجه، نقد، اعتراض و ایراد مردم قرار داده اند، اگر فردی به آنان اهانت نماید (با توجه به عدم ورود دلیل نقلی و وجود نمونه های فراوان گذشت و عدم پیگیری در زمان امام علی (ع" چنین حکمی شرعی میباشد؟
سؤال 2 - اگر این اهانت از روی عصبانیت و ناراحتی و فشارهای زندگی و اجتماعی باشد چه حکمی دارد؟
سؤال 3 - جمله به نحوی از انحا مبهم است، لذا موجب آرای متناقض در محاکم شده است؛ لطفا نظر خود را پیرامون موارد اهانت به رهبر جامعه که مشمول مجازات باشد بنویسید؟
[ تذکردادن و انتقاد غیر از اهانت است ]
جواب 1: تذکردادن و انتقاد غیر از اهانت است. مولا امیرالمؤمنین (ع) - با اینکه از نظر ما معصوم بودند - از انتقاد استقبال میکردند. (نهج البلاغه صالح، خطبه 216)
اگر کسی از مردم تقاضای تذکر و انتقاد کند معنای آن تقاضای اهانت نیست. اهانت تحقیر و تذلیل است؛ و هیچ کس حق ندارد خود را در معرض تحقیر و ذلت قرار دهد.
اهانت به هیچ مسلمانی - چه رسد به رهبران و علمای دینی و سایر دانشمندان - جایز نیست و حرام میباشد، و مرتکب هر فعل حرامی مستحق تعزیر و تأدیب است، و مقدار و کیفیت آن چنانکه گذشت تابع نظر حاکم شرع - با رعایت حدود و شرایط آن و سنخیت میان گناه و مجازات - است.
اهانت به رهبران و عالمان دینی اگر به نوعی باشد که مستلزم اهانت به نظام اسلامی و مردمی باشد طبعا گناه آن بزرگتر و مجازات آن شدیدتر است؛ و اگر چنین نباشد خود آنان با دیگران تفاوتی ندارند؛ و به طور کلی حفظ و مراعات احترام و موقعیت
.jpg)
