سؤال 4 - چگونه اهانت میتواند مشمول حکم ساب النبی (ص) شود؛ آیا حکم ساب النبی (ص) حکم خاص نیست ؟
سؤال 5 - اگر کسی پیش از صدور حکم از اهانت و یا سبی که کرده نادم شود، چه حکمی دارد؟
پس از سلام و تحیت - در رابطه با ماده 513 قانون مجازات اسلامی:
اولا: مقصود از "سب" ناسزاگوئی و فحش دادن است، و شامل هر اهانتی نمی شود؛ و مجازات اعدام منحصر در ساب النبی (ص) نیست، بلکه سب امامان معصوم (ع) و سب فاطمه زهرا(س) نیز، بلکه سب همه انبیای الهی مشمول این حکم میباشد به شرط اینکه:
الف: سب در حال اختیار نه اکراه و در حال عادی نه عصبانیت شدید و فشار روحی و یا جنون آنی انجام شود.
ب: از راه بینه شرعی یا اقرار در دادگاه صالح و در محیط آزاد ثابت شود، نه در محیط زندان و ترس و بازجویی.
ج: اجرای حکم توسط دادگاه دارای آثار منفی مهم نباشد.
ثانیا: اعدام هرچند در مورد سب حد شرعی است، اما اگر ثبوت آن در دادگاه صالح با اقرار باشد - نه با بینه - حاکم اسلامی میتواند گذشت نماید.
و سایر اهانتها حرام و موجب تعزیر میباشند، و چون هدف از تعزیر تأدیب و تنبه طرف و دیگران میباشد نسبت به انواع اهانت و مرتکب آن و موارد آن و شرایط زمانی و مکانی متفاوت است، و مجازات آن دارای مراتبی است، از موعظه و تخویف و تهدید و بی اعتنائی شروع میشود تا نوبت به مراتب بالاتر برسد، و تشخیص آن بسته به نظر حاکم شرع مجتهد عادل و آگاه به زمان است؛ و میتواند بنابر برخی ملاحظات آن را ببخشد. از امیرالمؤمنین (ع) نقل شده:
"رب ذنب مقدار العقوبة علیه اعلام المذنب به" (چه بسا گناهی که مقدار مجازات آن فقط فهماندن آن به گناهکار میباشد) (غررودررآمدی، حدیث شماره 5342). این جهات لازم است در متن قانون گنجانده شود، و از ناحیه شرع مجازات مشخصی تعیین نشده است.
.jpg)
