و اگر گفته شود در بعضی موارد چنانچه متهم سیاسی بازداشت نشود نظام مختل خواهد شد، پس از باب تزاحم اهم و مهم زندانی کردن او جایز بلکه واجب میشود، در جواب گفته میشود: اختلال نظام اگر به معنای اختلال یا سست شدن قدرت بعضی اشخاص و حاکمان است، اختلال آن مجوز عدول از اصول اولیه ذکرشده و ارتکاب کار حرام نیست؛ و اگر به معنای اختلال حاکمیت مورد نظر مردم است که با رأی خود آن را انتخاب کرده اند، آزاد بودن هیچ فرد یا جمعی که فعالیت غیرمسلحانه میکنند معمولا موجب چنین اختلالی در یک نظام پایدار مردمی نخواهد شد.
و اما حقوق زندانی نیز - در مواردی که حبس او جایز باشد - مورد نظر و تأکید اسلام قرار گرفته است، از جمله: حفظ حیثیت و کرامت و حقوق انسانی او، مراعات نیازهای مادی و معنوی زندانی از قبیل بهداشت و تغذیه کافی و امکانات مناسب، امکان ملاقات زندانی به تنهایی با همسر خود، لزوم توجه مسئولان جدید قضایی نسبت به اوضاع و احوال زندانیان گذشته، ضامن بودن حکومت در صورت کوتاهی و یا زیاده روی نسبت به حقوق زندانیان، مراعات شؤون دینی زندانی، حق داشتن وکیل برای دفاع از حقوق خود و... .
لازم به ذکر است که مشروح بحث مربوط به زندان در اسلام در کتاب "دراسات فی ولایة الفقیه" (ج 2، ص 421) و ترجمه آن: "مبانی فقهی حکومت اسلامی" (ج 4، ص 25) بیان شده است.
و اما حقوق زندانی و ضوابط زندان از نظر قانون، در اصول 32 تا 39 قانون اساسی مورد توجه قرار گرفته است. و اگر - از باب فرض - برخی از مسؤولین بالای نظام اظهار بی اطلاعی نمایند از زندانهای کشور و سبک بازجوئیها و برخورد با زندانیان اینجانب به طور دقیق از رفتارها و برخوردهای خلاف به ویژه نسبت به زندانیان سیاسی مطلعم - والرائد لایکذب اهله - این برخوردها برخلاف عقل و شرع و صددرصد ظالمانه و موجب وهن نظام اسلامی است.
و بر شخص رئیس جمهور محترم برحسب سوگندی که یاد کرده: "از آزادی و حرمت اشخاص و حقوقی که قانون اساسی برای ملت شناخته است حمایت کنم" - اصل 121 - و بر مجلس شورای اسلامی که مطابق اصل 76 حق تحقیق و تفحص در
.jpg)
