آیت‌الله منتظری

اظهارنظر و انتقاد را ممنوع نماید. هنگامی که مولا امیرالمؤمنین (ع) با اینکه - به اعتقاد ما - دارای مقام عصمت بودند فرموده اند: "رفتار شما با من به گونه تسامح و سازش نباشد، مپندارید برای من شنیدن حق سنگین است و انتظار ندارم مرا بزرگ شمارید، زیرا کسی که شنیدن حق و عرضه عدالت برای او سنگین باشد عمل به آن دو برای او سنگین تر است، پس از گفتار حق و راهنمایی به عدالت دست برندارید که من خود را بالاتر و ایمن از خطا نمی پندارم مگر اینکه خدا مرا کفایت نماید." (نهج البلاغه، خطبه 216) مدعیان پیروی از آن حضرت نباید از انتقاد جلوگیری نمایند، و باید انتقادات را تحمل نمایند.

3 - مسؤولین جمهوری اسلامی که خود بعضا از محکومین و زندانیان سیاسی رژیم سابق بودند و دیدند که بگیروببندها و محاکمات سیاسی برای آن رژیم نتیجه معکوس داشت چگونه اجازه می‎دهند همان سنخ اعمال تحت لوای قدرت خودشان انجام شود؟! "الملک یبقی مع الکفر و لا یبقی مع الظلم"، از تأثیر عمیق آه خانواده ها و فرزندان خردسال گرفتاران باید ترسید.

جای تأسف است که این گونه خلافکاری ها و مظالم اینک به نام دین و حکومت دینی و به نام حضرت امیر(ع) و با ادعای پیروی از روش آن حضرت انجام می‎شود. در دستورات اسلام و سیره رسول خدا(ص) و حضرت امیر(ع) این قبیل برخوردها و محکومیت های سیاسی و اینکه کسانی را به مجرد اعتقاد و یا اظهارنظر و انتقاد بازداشت کرده باشند وجود ندارد.

در کجای تاریخ ثبت شده است که امیرالمؤمنین (ع) با مخالفان خود که به شکلهای غیرمسلحانه با سیاست های آن حضرت مخالفت می‎نمودند برخورد کرده و آنان را بازداشت و یا از حقوق اجتماعی خود محروم نموده باشد؟! مخالفان آن حضرت در زمان حکومت آن حضرت به صورت علنی و با آزادی کامل علیه ایشان فعالیت می‎کردند و حتی عبدالله بن کواء در حضور آن حضرت علنا به ایشان اهانت می‎کرد و نسبت کفر به آن حضرت می‎داد، ولی تا زمانی که آنان دست به سلاح نبردند نه تنها آنان را بازداشت نکرد بلکه حقوق آنان از بیت المال را نیز قطع ننمود. آیا نسبت دادن چنین شیوه هایی به مقام شامخ آن حضرت توهین به ایشان و مشوه نمودن چهره پاک و معصوم آن بزرگوار نیست ؟!