آیت‌الله منتظری

[ امام خمینی محترم ولی آشکارشدن حقایق محترم تر]

سؤال ششم: جنابعالی به دفعات یکی از اهداف مکاتبه با حضرت امام خمینی (ره) و یکی از انگیزه های اصلی جلوگیری از اشتباهات حاکمیت را حفظ حیثیت معظم له و ممانعت از مخدوش شدن چهره ملکوتی استاد عظیم الشأن خودتان ذکر می‎کردید؛ آیا انتشار بعضی مطالب در کتاب "خاطرات" که مربوط به اقدامات امام خمینی است و به نظر شما اشتباه می‎باشد، از اهداف اولیه و انگیزه های اصلی حضرتعالی فاصله ندارد؟

جواب: آری حفظ حرمت معظم له - چون هم استاد من بودند و هم رهبر انقلاب و هم ذاتا مرد پاک و مخلصی بودند - برای من اهمیت داشته و دارد، اما آنچه من در خاطرات گفته ام به دلیل رعایت اصل مهم تری چون بیان حقایق و دفع شبهات بود. احترام بزرگان به جای خود محفوظ ولی آشکارشدن حقایق مهم تر است. با همه اینها اشاره به دو نکته را در اینجا لازم می‎دانم:

1 - حفظ حیثیت و حرمت ایشان به معنای معصوم دانستن و مطلق انگاشتن ایشان نیست، ایشان و همه ما خود را پیرو پیامبراکرم (ص) و حضرت امیر(ع) می‎دانیم. پیامبر(ص) در مسائل اجتماعی و سیاسی به اصحاب خویش می‎فرمودند: "اشیروا علی" شما توجه دارید که کلمه "علی" برای استعلاء و اشراف است، پس مفاد کلام ایشان این است که بر من و کارهای من اشراف داشته باشید و مرا راهنمایی کنید.

از حضرت امیر(ع) در خطبه 216 نهج البلاغه کلامی نقل شده که ترجمه آن چنین است: "آن گونه که با زمامداران ستمگر سخن می‎گویید با من سخن نگویید، آن گونه که نزد حکام تندرو و بدزبان خود را جمع و جور می‎کنید با من عمل نکنید، با تصنع و حالت ساختگی با من رفتار منمایید و گمان نکنید نسبت به حقی که به من گفته می‎شود سنگین و ناراحت می‎شوم، یا در پی بزرگ ساختن خویش می‎باشم؛ زیرا کسی که شنیدن حق یا عرضه عدالت بر او سنگین باشد، عمل به آنها برای او مشکل تر است. پس از گفتن حق یا مشورت عدالت آمیز خودداری نکنید زیرا من - به عنوان یک انسان - خود را بالاتر و ایمن از خطا نمی پندارم مگر اینکه خدا مرا کفایت فرماید."

هنگامی که آن بزرگواران - با اینکه از نظر ما معصوم می‎باشند - مردم را به انتقاد و