جواب: اسناد طبقه بندی شده که به آن اشاره شده و با عرف متداول کشورها مقایسه نموده اید مربوط است به اسراری که زمان و شرایط آن هنوز نگذشته باشد و متعلق است به اسرار نظامی یا سیاسی و امنیتی حکومت ها، ولی اگر زمان و امد آن بسر آمده باشد و مربوط به یک حادثه گذشته باشد به هیچ وجه از اسناد سری به حساب نمی آید. از باب مثال لشکرکشی آمریکا به ویتنام با آنکه حیثیت سیاسی و نظامی یک ابرقدرت در گرو آن بود پس از پایان جنگ و خروج نیروهای آمریکا از ویتنام در همان زمان نسل معاصر مورد نقد و بررسی قرار گرفت و بسیاری از ناگفته ها گفته شد. هم چنین جریان "مک فارلین" در کشور ما به بهانه اینکه از اسرار نظام است از مردم و نیروهای انقلابی مخفی نگه داشته شد ولی در خود آمریکا دیدیم که چگونه در معرض افکار عمومی قرار گرفت و مقامات بالای کاخ سفید را در دادگاه ملت و افکار عمومی به پاسخگویی کشاند و راجع به آن مقاله ها و کتابها نوشته شد.
متأسفانه در کشور ما همین کلمه "اسرار نظام" بهانه ای شده است برای فرار مسؤولین بالا از پاسخگویی به ملت و افکار عمومی.
وانگهی اگر قرار است اسناد مرحوم امام محرمانه بماند چرا بعضی از آنها به شکل گزینشی منتشر میشود و به طور یک جانبه سروصدا راه میاندازند تا موجب تشویش افکار شود؟
بدیهی است هنگامی که چنین جفا و تبعیض انجام میشود آن هم برخلاف نظری که معظم له داشتند، دیگران نیز طبعا حق دارند به منظور دفاع از خود بعضی از اسناد دیگر را منتشر نمایند.
و اما اینکه در سؤال آمده: اگر حادثه آغاز سال 68 پیش نیامده بود من چگونه با انتشار بعضی از مطالب فوق برخورد میکردم ؟
باید گفت: اولا: فرض پیش نیامدن حادثه سال 68 بدین معناست که کارهای خلاف و حق کشی هایی که در آن سال و قبل از آن شروع شد و هنوز هم ادامه دارد به منصه وقوع و تحقق نرسیده باشد و این فرض مستلزم این است که نه خاطرات آقای ری شهری و نه رنجنامه و نه 12 سال اهانت و تهمت و تحریف حقائق در روزنامه ها و... هیچ کدام بروز و ظهور پیدا نکند و قهرا این همه مظالم انجام نشود؛ در این
.jpg)
