آیت‌الله منتظری

خطا در امور تقنینی و اجرایی و قضایی از شخص غیر معصوم بسیار اتفاق می‎افتد و شخص مرتکب آن - اگر دقت خود را به کار برده باشد - قابل ملامت نیست. آنچه گناه و موجب ملامت است عدم جبران خطا و اصرار بر صحت و ارتکاب نظیر آن می‎باشد.

ثالثا: در عصر ارتباطات مدرن جهانی چیزی مخفی نمی ماند زیرا حوادث مهم از راههای مختلف در سطح جهان منعکس می‎گردد.

رابعا: چند چیز ممکن است ادعا شود که از اسرار نظام بوده است:

1 - نامه منسوب به مرحوم امام خطاب به قضات دادگاههای انقلاب سراسر کشور در رابطه با اعدام زندانیان.

در صورتی که: اولا: اعدامها کاری است که 12 سال پیش انجام شد و دنیا هم مطلع شد و تحلیل و تفسیرهای مختلف رسانه های جهانی نسبت به آن نیز به اطلاع ملت رسید و این موضوع یک سر نظامی یا امنیتی حکومت به شمار نمی آید تا لازم باشد که مخفی بماند.

ثانیا: ما چه بخواهیم چه نخواهیم اعدامهای مزبور به حساب جمهوری اسلامی و سران آن گذاشته شده است، زیرا باور کردنی نیست که چند هزار زندانی که دوره محکومیت خویش را می‎گذرانند بدون دستور یک دفعه همه ممنوع الملاقات شوند و در ظرف مدت کمی اعدام شوند. اگر چنین کاری خوب و لازم بوده و به دستور امام انجام گرفته است چرا از نام بردن آن یا انتساب آن به ایشان نگران شویم ؟! چگونه ممکن است کاری خوب و مطابق مصلحت باشد و مرحوم امام - به گفته آقایان - دستور آن را داده باشند ولی نام بردن از آن به ضرر اسلام و انقلاب باشد؟! و اگر این عمل بد و برخلاف مصالح دینی و ملی بوده است چرا متصدیان آن راضی شدند به نام مرحوم امام چنین کار بدی صورت پذیرد و به حیثیت اسلام و انقلاب و شخص معظم له چنین ضربه ای وارد آید؟! چه مصلحتی بالاتر از دفاع از مظلومینی است که ناعادلانه خون آنان ریخته شده است گرچه از مخالفین ما باشند.

2 - نامه اعتراضی اینجانب به مرحوم امام در رابطه با اعدام زندانیان مذکور.

در صورتی که این نامه سالها پیش از آنکه در خاطرات اینجانب آورده شود توسط