قداست ایشان زده و میزنند؛ نه من که میگویم: چرا واقعیتها را به ایشان گزارش ندادید؟! چرا سالها بعد از رحلت ایشان هنوز از نام ایشان استفاده ابزاری میکنید؟! و... .
این جماعت سرانجام با آن همه تبلیغات مستمر در 22 سال گذشته انقلاب را ناکام نموده تا جایی که متأسفانه دیگر برای نسل جدید نه جاذبه دارد و نه پیامی خوش، و امروز شاهد وضعیت اسف بار مادی و معنوی جوانان میباشیم و خود را به شعارهای تکراری و توخالی قانع ساخته ایم.
تهمت انتقام از امام را نوعا کسانی مطرح میکنند که رفتار خودشان نقش اساسی در اوضاع نابسامان کشور داشته و دارد و همواره درصدد تفتین و جدایی بین من و معظم له بودند و در محافل خود تقابل بین من و ایشان را ترویج میکردند و امروز که بخشی از حقائق روشن شده این اتهام را با زبانی دیگر مطرح میکنند.
[ جز اسرار نظامی آن هم برای مدت محدود هیچ سری برای مردم نباید بماند]
سؤال چهارم: حضرتعالی چه در دوران مبارزه برای سرنگونی نظام شاهنشاهی و چه در دوران نظام اسلامی، به عنوان دومین شخصیت انقلاب اسلامی، محرم اسرار مردم و حاکمیت جمهوری اسلامی بودید؛ به همین دلیل، عمده اطلاعات سری و محرمانه نظام اعم از اطلاعات سازنده یا تخریبی در اختیار جنابعالی بوده است، آیا درست است که این اطلاعات سری و محرمانه آشکارا منتشر شود؟ در صورتی که مخالفت شدید و حتی دشمنی عناصر اصلی حاکمیت با جنابعالی در بالاترین حدی هم که باشد به نظر میرسد که نباید حیثیت اسلام و تشیع و منافع ملی در چشم دشمنان مخدوش گردد.
جواب: اولا: من اساسا با روشهای مخفی کاری و به حساب نیاوردن ملت در حاکمیت و اداره کشور مخالفم. حکومت - به ویژه در عصر رشد ملت ها - باید شفاف و صریح و پرجاذبه باشد. البته اسرار نظامی در حال جنگ با دشمن نباید فاش گردد.
ثانیا: مصلحت حاکمیت و ملت در این است که اشتباهات و خلافکاریها بازگو شود تا موجب توجه و عبرت متصدیان امور گردد و در روش خویش تجدیدنظر نمایند، وگرنه اساس حاکمیت دینی در معرض خطر سقوط قرار میگیرد. اشتباه و