آیت‌الله منتظری

مأمورین دادگاه ویژه پس از بازداشت فرزندم "سعید" نسخه های موجود آن را در ضمن سایر اشیاء به غارت بردند و طبعا ناچار شدم بگویم آن را نیز در سایت اینجانب در اینترنت بگذارند. آقایان غافل از اینکه در جهان ارتباطات پیشرفته امروز این قبیل فشارها و سانسورها نتیجه معکوس دارد. متأسفانه در عصر ارتباطات جهانی آقایان می‎خواهند به سبک و روش پانصد سال پیش حکومت کنند.

اما در مورد ادعای اینکه اینجانب با نشر خاطرات می‎خواستم - خدای ناکرده - از مرحوم امام انتقام بگیرم:

اولا: روحیات و عملکرد من در گذشته و حال بهترین گواه است که من هیچ گاه به دنبال ریاست و مقام نبوده ام، وگرنه می‎توانستم با مداهنه و سازش کاری و مصلحت سنجی شخصی و برخوردهای دیپلماسی و چندپهلو با مسائل و مشکلات انقلاب برخورد نمایم و در برابر تندرویها و خلافکاریهای مشهود سکوت نمایم و کسی را از خود نرنجانم تا مقام و موقعیت خویش را حفظ نمایم - هرچند برخی از مسؤولین همین امر را به من توصیه می‎کردند - من در طلب چیزی نبوده ام که اکنون با فقدان آن ناراحت باشم و خدای ناکرده در فکر انتقام برآیم. انتقام کار افراد جاه طلب و طالب مقام است.

ثانیا: بسیار ساده انگاری است که اتفاقات و حوادثی را که به وقوع پیوست طبیعی و عادی پنداریم و دست های پشت پرده و جریانات مرموز را بی تأثیر در این حرکات بدانیم، من همان زمان این نکته را در برخی نامه هایم به مرحوم امام نوشتم و یادآور شدم که آنچه را حضرتعالی معتقد بودید با آنچه به نام شما جریان دارد و عمل می‎شود تفاوت زیادی دارد. شناختی که من از معظم له داشتم نیز همین نظر را تأیید می‎کند، ایشان هرگز به مظالمی که به نام ایشان انجام شد راضی نبودند. وضع مزاجی و کسالت شدید ایشان زمینه را فراهم نمود تا کارهای زیادی به نام ایشان انجام شود، و یا گزارشهایی برخلاف واقع به ایشان بدهند و سپس مقاصد خویش را تعقیب نمایند؛ مانند:

1 - گزارش پیروزیها و پیشرفتهای غیر واقعی و حتی گزارش تعداد اندک شهدا در جبهه ها که زمینه ادامه جنگ شد، نمونه ای از این حرکات بود؛ که سرانجام پس از آن