قرآن کریم در سوره شوری در وصف بندگان خدا فرموده است: (و امرهم شوری بینهم) امور آنان با مشورت همگانی انجام میشود، کلمه "امر" در فرهنگ قرآن و سنت به معنای حکومت و فرمانروایی در امور کلی اجتماعی است.
و در سوره آل عمران در خطاب به پیامبر(ص) فرموده است: (و شاورهم فی الامر) در امور با آنان مشورت کن، و آن حضرت پیوسته در مسائل و حوادث مهم میفرمودند: "اشیروا علی" بر عملکرد من اشراف داشته باشید و راهنمایی کنید، و او هیچ گاه تکروی نمی کرد و حکومت او در چهارچوب دستورات الهی بود، چنانکه در سوره مائده میخوانیم: (و ان احکم بینهم بما انزل الله) بین آنان به آنچه خدا نازل فرموده حکم کن.
[ جمهوری اسلامی آرمانی و موعود، جمهوری اسلامی موجود]
5 - جمهوری اسلامی مرکب از دو کلمه: "جمهوری" و "اسلامی" میباشد، کلمه "جمهوری" حاکی از حکومت متکی به آرای مردم است و کلمه "اسلامی" حاکی از رعایت موازین و مقررات اسلامی است که طبعا خواسته افراد مسلمان میباشد.
متأسفانه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اولین تجربه ای بود که توسط خبرگان هرچند متعهد و دلسوز ولی بدون تجربه تنظیم شد.
و در آن هنگام در اثر خاطره خوش از حکومت عادله و ساده بدون تشریفات پیامبراسلام (ص) و علی (ع) - که حتی در برابر تجاوز به زر و زیور یک زن غیرمسلمان عکس العمل شدید نشان داد - و در اثر قداست فوق العاده ای که نوعا برای شخص آیت الله خمینی در اذهان وجود داشت، و وعده های آرمانی پرجاذبه ای که در آغاز انقلاب به مردم داده شده بود، از کلمه "ولایت فقیه" یک حکومت ساده عادلانه صددرصد مردمی خداپسند همسان با حکومت معصومین (ع) تصور میشد و به نقائص و تضادهای موجود در آن قانون توجه نمی شد. در صورتی که وجود یک "ولی فقیه" غیر معصوم با در اختیار داشتن همه اهرمهای قدرت و بدون پاسخگویی به هیچ مقام و نهاد و عدم تحمل هیچ گونه اعتراض و انتقاد، و یک رئیس جمهور مسؤول در برابر مجلس و ملت بدون داشتن هیچ گونه اختیار و قدرت آن هم در سیاست های
.jpg)
