صفحه ۳۴۸

[ اقرارگرفتن از افراد در شرایط ویژه ]

( بسم الله الرحمن الرحیم)

پس از سلام و تحیت

ج 1 - برحسب احادیث مستفیضه وارده از طریق شیعه و سنی این گونه اقرارها هیچ گونه اعتبار و ارزش شرعی ندارد و ترتیب اثر بر آنها جایز نیست.

برای تفصیل می‎توان به کتاب "دراسات فی ولایة الفقیه" ج 2، ص 378؛ و "مبانی فقهی حکومت اسلامی" ج 3، ص 577 مراجعه نمود.

ج 2 - جایز نیست و مصداق بارز ظلم می‎باشد، بلکه حبس طولانی نیز به مجرد اتهام جایز نیست زیرا آزادی و امنیت اجتماعی را متزلزل می‎کند. و اصل اولی بر برائت انسانهاست.

در حدیث معتبر از امام صادق (ع) نقل شده که رسول خدا(ص) شخص متهم به خون را شش روز حبس می‎کرد، اگر اولیای مقتول دلیل محکمی اقامه نمی کردند او را رها می‎نمود.

[ رعایت شأن و کرامت انسانها]

ج 3 - همان گونه که بارها یادآور شده ام این قبیل بازداشتها و فشارها و محاکمات سیاسی برخلاف موازین اسلامی و سیره رسول خدا(ص) و امیرالمؤمنین (ع) می‎باشد؛ آن بزرگواران از تذکرات و انتقادات استقبال می‎کردند و حرمت انسانها و کرامت آنان را رعایت و گفته های مخالفین را تحمل می‎نمودند. و تا هنگامی که مخالفین دست به حمله مسلحانه نمی زدند مزاحم آنان نمی شدند و حتی حقوق آنان را نیز از بیت المال قطع نمی کردند. در رژیم سابق این قبیل بازداشتها و محاکمات وجود داشت و دیدیم که نتیجه معکوس داد. متأسفانه اینک این قبیل کارها به نام اسلام و به بهانه حمایت از ارزشهای دینی انجام می‎شود و در نتیجه نسل جوان را از

ناوبری کتاب