صفحه ۲۷۷

علنا با حضرت امیرالمؤمنین مخالفت می‎کردند، و عبدالله بن کواء در حضور آن حضرت و حتی در نماز نسبت به حضرتش هتاکی می‎کرد، ولی تا زمانی که دست به شمشیر نبردند و خون بی گناهانی را نریختند حضرت آنان را تحمل می‎کردند، و هیچ گاه حقوق آنان را نیز از بیت المال قطع نکردند.

[ توقیف مطبوعات ]

5 - و اما در رابطه با سؤال پنجم شما راجع به حمله به مطبوعات و اینکه این حملات حکایت از یک یورش وسیع تری نسبت به اصلاح طلبی و آزادی خواهی دارد، البته ظواهر امر بسا حکایت از چنین هدفی دارد.

مفاد اصل بیست و چهارم قانون اساسی آزادی نشریات و مطبوعات است مگر اینکه مخل به مبانی اسلام یا حقوق عمومی باشد؛ ولی عملا نشریاتی که توجیه کننده رفتار مسؤولین باشند آزادند، ولی نشریات انتقادی و نشریاتی که حاکی از خواسته های ملت یا متضمن اخباری باشد که برخلاف میل مسؤولین است به بهانه های واهی و از جمله به بهانه احتمال دخالت دشمنان در آنها تعطیل شدند و می‎شوند. در صورتی که حکومت باید جلوی دشمنان احتمالی را بگیرد، نه اینکه بی جهت بندگان خدا را متهم نمایند و جلوی مطبوعات ملی را بگیرند. همان گونه که قبلا هم گفتم هیچ گاه جلوی شبکه آبرسانی را که حیات ملت به آن وابسته است به بهانه اینکه ممکن است دشمن آن را مسموم نماید نمی گیرند.

آقایان مایل اند بر کشور سکوت گورستانی حاکم باشد و هیچ نحو تذکر و انتقادی در بین نباشد. شعار ملت ایران در آغاز انقلاب سه رکن داشت: "استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی".

6 - در خاتمه یادآور می‎شوم که من نه طالب مقام و نه دشمن انقلاب و نه بی اطلاع از موازین اسلامی هستم، ولی از باب وظیفه اسلامی و وجدانی نمی توانم بی تفاوت باشم. دوستانه به مسؤولین و متصدیان تذکر می‎دهم که این قبیل برخوردهایی که با ملت انجام می‎شود ملت را از اسلام و خودتان جدا می‎کنید، شما گول شعارهای

ناوبری کتاب