صفحه ۲۱۳

نکته پنجم: یکی از آفات بزرگ قوه قضائیه تبعیض و دوگانگی در مقام عمل است.

دستگاه قضایی باید با همه متهمین یک نحو برخورد داشته باشد، و هیچ گاه موقعیت ممتاز برخی از متهمین مانع از اجرای قانون نسبت به آنان نگردد. در نامه امیرالمؤمنین (ع) به یکی از فرماندارانش که اموالی از بیت المال را به ناحق برداشته بود آمده است: "والله لو ان الحسن و الحسین فعلا مثل الذی فعلت ما کانت لهما عندی هوادة و لاظفرا منی بارادة حتی آخذ الحق منهما و ازیل الباطل عن مظلمتهما" (نهج البلاغه، نامه 41) به خدا سوگند اگر حسن و حسین این کار را کرده بودند هیچ هواخواهی و مسامحه از ناحیه من دریافت نمی کردند و در اراده من اثری نمی گذاردند تا آنگاه که حق را از آنان بستانم و باطل را از کار آنان زایل نمایم.

در این رابطه از باب نمونه سه حادثه مهم را که در ظرف این دو سال رخ داد با یکدیگر مقایسه می‎کنیم و برخورد قوه قضائیه را با این سه حادثه بررسی می‎نماییم:

1 - سالها بود قتلهایی فجیع و ناروا در کشور اتفاق می‎افتاد که برخی از مقتولین که من با آنان آشنایی داشتم تحقیقا افراد متدین و متعهدی بودند، و متأسفانه قوه قضائیه نسبت به آنها ساکت و بی تفاوت بود تا اینکه در سال گذشته در ظرف چند روز چندین قتل فجیع پیاپی اتفاق افتاد، و بالاخره پس از تحقیقات پیگیر دخالت برخی مسؤولین وزارت اطلاعات در آنها افشا شد.

2 - در تیرماه امسال از طرف نیروهای انتظامی و دیگران شبانه به خوابگاه دانشجویان تهران حمله شد و جمع زیادی از دانشجویان داخلی و خارجی را با وضع فجیعی مورد ضرب و جرح قرار دادند و قدر مسلم یک فرد بیگناه در این حادثه کشته شد، و در همان اوان به دانشگاه تبریز نیز حمله شد که برحسب آنچه نقل شد از حمله به دانشگاه تهران شدیدتر بوده است.

3 - حمله به دانشگاهها زمینه تظاهراتی علیه مقامهای رسمی کشور شد و شعارهای تندی علیه آنان داده شد، و خرابکاریهایی نیز در پی داشت.

هیچ کس از خرابکاری و تظاهرات تند دفاع نمی کند، ولی این نکته به ذهن هر فردی خطور می‎کند که این چه قوه عدلیه ای است که آنچه را به نفع خود مقامات بود فورا بررسی و اثبات شد و عده ای از دانشجویان تهران و تبریز با در نظر گرفتن اشد

ناوبری کتاب