در دین مقدس اسلام نیز از ناحیه خدایی که خالق انسانها و آگاه به مصالح فردی و اجتماعی آنان میباشد برای برخی از جنایات یا گناههای بزرگ قصاص و یا حد شرعی مشخص تعیین شده که - برحسب مفاد برخی احادیث - منفعت اجرای آنها برای مردم از چهل روز باران پیاپی بیشتر است. و حدود شرعی به گونه ای تشریع شده که هرکس در مقام اجرا از مقدار معین تجاوز کند باید قصاص شود.
در حدیثی وارد شده که امیرالمؤمنین (ع) به غلام خود قنبر دستور دادند بر مردی حدی را جاری نماید و قنبر سه تازیانه بیشتر زد، حضرت به عنوان قصاص سه تازیانه به قنبر زدند (وسائل، 3/3، مقدمات حدود)؛ و بالاخره قصاص که حق الناس است و همچنین حدود الهی که در مواردی معین اجرا میگردند خشونت نیست بلکه عدالت و ایجاد امنیت عمومی و حفظ مصالح اجتماعی است، و بالاخره مجازات عادلانه غیر از خشونت است.
[ دفاع در برابر مهاجم خشونت نیست ]
2 - همان گونه که مجریان قانون در هر کشور و نظامی با متجاوزین به حقوق مردم به طور جدی برخورد نموده و از این امر جلوگیری میکنند، و این را نمی توان خشونت نامید، نیروی دفاعی و نظامی هر کشور نیز جلوی مهاجمین خارجی را میگیرند و باید بگیرند، و این امر کاری است منطقی و مطابق با عقل و فطرت، چنانکه گلبولهای سفید در کشور بدن انسان جلوی میکربهای مهاجم را میگیرند و طبعا هم میکشند و هم کشته میشوند.
و هرچند فقهای ما (رضوان الله تعالی علیهم) جهاد را به دو قسم ابتدایی و دفاعی تقسیم نموده اند، ولی با دقت در کتاب و سنت میتوان گفت که برگشت همه جهادهای اسلامی به جهاد دفاعی است.
خداوند در سوره نساء میفرماید: (و ما لکم لاتقاتلون فی سبیل الله و المستضعفین من الرجال و النساء و الولدان) شما را چه شده که جنگ نمی کنید در راه خدا و مردان و زنان و کودکان مستضعف ؟!
برادران و خواهران میتوانند در این رابطه به مقاله "در باب تزاحم" اینجانب در شماره 45 مجله کیان مراجعه فرمایند.