آیت‌الله منتظری

«15» پاسخ به پرسشهایی پیرامون "خشونت یا تسامح و تساهل"

این روزها مسأله خشونت و یا تسامح و تساهل در سخنرانی ها و مطبوعات، محور بحث قرار گرفته و هر دو طرف دعوی برای اثبات مدعای خویش از اسلام و دین و بزرگان مایه می‎گذارند. از اینجانب نیز در این رابطه پرسشهایی شده که با وضع حال و کثرت مشاغل متفرقه و شرایط فعلی از پاسخ تفصیلی آنها معذورم، ولی از باب "المیسور لایترک بالمعسور" نکته هایی را فهرست وار یادآور می‎شوم:

[ مجازات عادلانه غیر از خشونت است ]

1 - به طور کلی زندگی انسانها زندگی اجتماعی است، و زندگی اجتماعی که در آن حقوق همه طبقات و افراد رعایت شود و امنیت عمومی برقرار گردد بدون نظم و قانون میسر نیست؛ و قانون نیاز به مجریان عاقل و مدبر و کارشناس مورد اعتماد و دارای سعه صدر و بی طرف دارد؛ و طبعا مجریان قانون باید جلوی متخلفین و متجاوزین را مطابق قوانینی که برای متخلفین تعیین شده بگیرند. این امری است ضروری که همه نظامهای اجتماعی بر آن توافق دارند. هیچ گاه و در هیچ نظامی (به بهانه آزادی) آدم کشان و دزدان و جنایتکاران را در جنایت آزاد نمی گذارند؛ البته خدا انسانها را آزاد آفریده است و هر فرد دارای حقوقی است، که در تزاحم بین حقوق فرد با حقوق جامعه صالحی که امنیت در آن برقرار و بستر رشد و تکامل و زندگی بی دغدغه انسانها باشد قانون گذار لابد مصلحت اهم را معیار قرار داده و طبعا بسیاری از حقوق و آزادیهای فردی محدود می‎گردد، خواه قانون گذار خدا باشد و یا انسان.