کرده، به صورت آفریده دیگری پدید آوردیم؛ از تعبیر به (انشاءناه خلقا آخر) به دست میآید که سنخ این صورت و فعلیت اخیر کاملا با سنخ مراحل گذشته تفاوت دارد و این همان صورت تجردی اوست، و در عین حال فرموده است: همان موجود را خلق آخر پدید آوردیم؛ یعنی همان موجود مادی را که مراحل مادیت را طی نموده به صورت "خلق آخر" درآوردیم؛ پس معلوم میشود مرتبه تجرد در انسان محصول عالی و ثمره لطیف همان موجود مادی است که در اثر لطافت و صفا به مرحله تجرد رسیده است.
و این تعبیر منافات ندارد با تعبیر به نفخ روح که در آیات دیگر قرآن واقع شده است؛ زیرا فعلیت همه صورتهای پی درپی محصول افاضه خداست، و اوست که صورتهای جدید و تازه را در ماده های مستعد و واجد شرایط پدید میآورد، چون نظام وجود از کوچکترین ذره تا بزرگترین موجود امکانی در حدوث و بقا وابسته به اراده و فیض خدا میباشند. و بالاخره روح انسان هرچند مجرد است ولی مجرد کامل و خالص نیست و به وسیله نردبان ماده به عالم بالا سیر میکند؛ و به اصطلاح در ذات مجرد است ولی در فاعلیت و تکامل به ماده نیاز دارد."
حیوانات نیز روح مجرد دارند
منصور: "شما در ضمن گفتارتان ادراکات انسان را به روح و روان او نسبت دادید، در صورتی که قسمتی از این قبیل ادراکات در حیوانات دیگر نیز وجود دارد."