و برطرف شدن نقیصه ای است که بر اثر گناه در روح و نفس او حادث گردیده است،"الالام تمحیصات للذنوب"، "الحدود کفارة لاهلها"، علم الیقین، فیض کاشانی، ص 1126 و 1127 و نسبت به افراد دیگر جامعه موجب عبرت و پرهیز از معصیت و به وجود آمدن فضای سالم برای رشد و تکامل معنوی و حتی مادی میباشد.
و مجازاتهای برزخی و اخروی، اموری گزاف و بی اساس - مانند مجازاتهایی که از ناحیه پادشاهان و قدرتمندان انجام میشود - نیست؛ این مجازاتها لازمه اعمال ناشایست بنده گناهکار، بلکه تجسم همان اعمال است که در نشئه برزخ و آخرت به صورت آتش، مار، عقرب و امثال آن نمودار میگردد؛ چنانکه آیات بسیاری از قرآن کریم بر عینیت جزا با عمل دلالت دارند، مانند (و ما تجزون الا ما کنتم تعملون)سوره صافات (37)، آیه 39 [و به شما چیزی جز آنچه عمل میکنید به عنوان جزا و پاداش داده نمی شود.] (و یقول ذوقوا ما کنتم تعملون)سوره عنکبوت (29)، آیه 55 [- منادی به آنان میگوید:- و بچشید آنچه را عمل میکردید.]
(ان الذین یأکلون اموال الیتامی ظلما انما یأکلون فی بطونهم نارا و سیصلون سعیرا)سوره نساء (4)، آیه 10 [کسانی که اموال یتیمان را به ناحق میخورند در شکمشان آتش میخورند و به زودی وارد آتش افروخته میگردند.]