دلجویی میکند همان گونه که مرد نسبت به اهل و عیال خود در غیاب به وسیله هدیه ای تفقد و دلجویی مینماید، و خداوند بدین گونه بنده خود را از دنیا دور و منصرف مینماید آن گونه که طبیب بیمار را - از مضرات - منع و دور مینماید.]
و از امام صادق (ع) نقل است که فرمودند: "قال رسول الله (ص): ان عظیم البلاء یکافاء به عظیم الجزاء، فاذا احب الله عبدا ابتلاه بعظیم البلاء، فمن رضی فله عندالله الرضا، و من سخط البلاء فله عندالله السخط"همان، ص 253، ح 8
[پیامبرخدا(ص) فرمودند: جزای بلای بزرگ بزرگ است، پس هنگامی که خداوند بنده ای را دوست بدارد او را به بلای بزرگ گرفتار مینماید، پس هرکس به بلا راضی بود برای او نزد خداوند مقام رضاست (و یا نزد خداوند مرضی و پسندیده است) و کسی که از بلا ناخشنود شود، خداوند از او ناخشنود است.]
آری مؤمن حقیقی کسی است که در گرداب بلا غرق و تلف نگردد بلکه در اعماق آن به غواصی و کسب علم و معرفت و ایمان و شهود حق تعالی بپردازد و در فراز و نشیب آن با شادی و رضا و تسلیم عبور و به حقیقت توحید نائل گردد.
در اصول کافی در باب صفات مؤمن، حدیث یکم، از امام الموحدین