تصویر ارتباط افعال فاعل مختار با خداوند در قالب دو تشبیه
یکی از علمای بزرگ در شرح حدیث مفصلی که در این رابطه از حضرت امیرالمؤمنین (ع) نقل شده برای این مسأله تشبیهی را ذکر کرده اند که تا اندازه ای مسأله را روشن مینماید. ایشان چنین میگوید: "ما فرض میکنیم انسانی را که دارای مال و منال و مزرعه ها و خانه ها و بنده ها و کنیزهایی است، پس او یکی از بندگان خود را انتخاب مینماید و یکی از کنیزها را همسر او قرار میدهد و از خانه و اثاث و سرمایه به اندازه رفع نیاز به او تملیک و در اختیار او قرار میدهد؛ اگر بگوییم این کار مولا هیچ تأثیری در دارایی بنده خود ندارد و تنها مولا مالک همه است و این بنده همچون گذشته خود میباشد، این سخن مانند کلام جبری هاست؛ و اگر بگوییم این بنده تنها مالک این خانه و سرمایه ای است که به او داده شده و مالکیت مولا نسبت به آنها به طور کلی باطل شده، این سخن همچون کلام تفویضی هاست؛ و اگر بگوییم این بنده مالک بخشیده های مولای خود شده ولی با حفظ مالکیت مولا در طول مالکیت این بنده نه در عرض آن، مولا مالک اصلی است و آنچه برای بنده است مالکیتی است در ظرف و داخل مالکیت مولا، همان گونه که نوشتن هم به دست انسان نسبت داده میشود و هم به خود انسان و هیچ یک از دو نسبت باطل کننده دیگری نیست، این نظر سوم حقیقتی است که حضرت بدان اشاره فرموده اند."علامه طباطبایی در حاشیه اصول کافی، ج 1، ص 156