"الیواقیت والجواهر" که در آن زیاد به "فتوحات مکیه" محی الدین عربی نظر دارد راجع به حضرت مهدی (عج) مینویسد:
"و هو من اولاد الامام حسن العسکری و مولده (ع) لیلة النصف من شعبان سنة خمس و خمسین و مأتین، و هو باق الی ان یجتمع بعیسی بن مریم... و عبارة الشیخ محی الدین فی الباب السادس و الستین و ثلاثماءة من الفتوحات: واعلموا انه لابد من خروج المهدی (ع)، لکن لایخرج حتی تمتلئ الارض جورا و ظلما فیملاها قسطا و عدلا، و لو لم یکن من الدنیا الا یوم واحد طول الله تعالی ذلک الیوم حتی یلی ذلک الخلیفة، و هو من عترة رسول الله (ص) من ولد فاطمة رضی الله عنها، جده الحسین بن علی بن ابی طالب و والده الحسن العسکری ابن الامام علی النقی ابن محمد التقی ابن الامام علی الرضا ابن الامام موسی الکاظم ابن الامام جعفر الصادق ابن الامام محمد الباقر ابن الامام زین العابدین علی ابن الامام الحسین ابن الامام علی بن ابی طالب، یواطئ اسمه اسم رسول الله (ص)، یبایعه المسلمون بین الرکن و المقام یشبه رسول الله (ص) فی خلقه و ینزل عنه فی الخلق لانه لایکون احد مثل رسول الله (ص)".
[مهدی از اولاد حسن عسکری است و تولد او در شب نیمه شعبان سال 255 میباشد، و او باقی است تا اجتماع کند با عیسی بن مریم... و عبارت شیخ محی الدین در باب 366 فتوحات چنین است: بدانید از قیام مهدی چاره نیست، ولی قیام نمی کند تا این که زمین از ظلم و ستم پرشده