صفحه ۲۰۵

منصور: "ناصر جان، جنابعالی چون سرگرم سخن هستید ظاهرا از ظهر و نماز و ناهار غفلت کرده اید، ساعت من اینک ساعت دوازده را نشان می‎دهد، امروز من هم تصمیم گرفتم در خواندن نماز با شما همراهی کنم، به نظر می‎رسد همان قیام آرام و خاضعانه در حال نماز و توجه به خالق لطیف و توانای جهان یک نحو آرامش روحی در دل انسان پدید می‎آورد و انسان را از تزلزل خاطر و اضطراب نجات می‎دهد.(ألا بذکر الله تطمئن القلوب)، سوره رعد(13)، آیه 28

ضمنا پس از نماز هم ناچاریم با یک غذای ساده بسازیم، زیرا با اشتغال به گفت و شنید فرصت تهیه غذای پرمایه را پیدا نکردیم؛ و شاید هم غذای ساده برای سلامت انسان مناسبتر باشد، چون به معده و جهاز هاضمه فشار کمتری وارد می‎شود."

ناصر: "بسیار متشکرم که مرا به یاد نماز انداختی، خدا شما و مرا از نمازگزاران راستین قراردهد."

امام زمان (عج) و غیبت آن حضرت

پس از خواندن نماز و صرف ناهار و استراحت مختصر، منصور خطاب به ناصر گفت: "ناصر جان، شما گفتید زمین هیچ گاه بدون امام و حجت خدا باقی نمی ماند، الان امام و حجت خدا کیست و کجاست ؟"

ناصر آهی پرسوز از عمق دل برکشید و گفت: "او حضرت

ناوبری کتاب