صفحه ۱۹۴

توبه می‎کنند.(انما التوبة علی الله للذین یعملون السوء بجهالة ثم یتوبون من قریب...)، سوره نساء(4)، آیه 17 این قبیل افراد طبعا "عادل" هستند؛ بدین معنا که در شرایط عادی در اخلاق و اعمال خود معتدل و مستقیم می‎باشند، با این حال ممکن است کارهای خلاف گاهی از روی عمد از آنان صادر می‎شود ولی فورا توبه می‎کنند؛ و گاهی از روی سهو یا خطا از آنان صادر شود هرچند بر این کار خلاف عقاب و عذابی مترتب نخواهد بود چون از روی عمد و توجه انجام نشده است.

ج - کسانی که در اثر طیب ولادت و استعداد ذاتی و عنایت الهی دارای مقامات عالی روحی و معنوی می‎باشند، و ایمان و ترس از خدا به گونه ای در روح و جان آنان رسوخ کرده که صددرصد و در همه شرایط مانع از صدور کار خلاف از آنان می‎باشد؛ نه این که محال است امر خلاف از آنان صادر شود زیرا آنان نیز دارای نیروی شهوت و غضب هستند و فاعل مختار می‎باشند، بلکه با امکان صدور خلاف و معصیت با این قوت ایمان و مشاهده دائم راه از چاه و عنایت مستمر الهی هیچ گاه و در هیچ شرایطی کار خلاف انجام نمی دهند. پس چنین افرادی از گناه و معصیت "معصوم" و محفوظ می‎باشند، و طبعا بسیار کم هستند. و اگر بنا باشد آنان از ناحیه خدا امین وحی و آورنده شریعت الهی باشند همچون انبیاء و رسل، و یا حافظ شریعت از بدعتها و تغییرات باشند همچون ائمه (ع)، طبعا باید از سهو و خطا نیز معصوم باشند؛ زیرا اگر از

ناوبری کتاب