صفحه ۱۸۹

از باب نمونه امام محمد باقر(ع) و امام جعفر صادق (ع) از عترت پیامبر(ص) بودند، و سند ما شیعه در اکثر مسائل ابواب مختلف فقه اخبار و روایات پربار و پرمحتوای آن دو بزرگوار است، و لذا مذهب ما را مذهب جعفری می‎نامند؛ ولی آقایان که خود را اهل سنت می‎دانند فقه عترت را رها کردند و به فتواهای فقهای چهارگانه - ابوحنیفه، مالک، شافعی و احمد بن حنبل - عمل می‎کنند، در صورتی که سندی برای حجیت فتواهای آنان از ناحیه پیامبر(ص) ندارند؛ پس در حقیقت ما تابع سنت پیامبر(ص) می‎باشیم.

در ضمن توجه شود که برحسب اخبار اهل سنت لفظ "شیعه" را خود پیامبر(ص) بر پیروان علی (ع) اطلاق فرمودند:

سیوطی که از علمای معروف اهل سنت است در درالمنثور در تفسیر سوره "بینة" در ذیل آیه شریفه: (ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خیر البریة) می‎گوید:

1 - اخرج ابن عساکر عن جابر بن عبدالله قال: کنا عند النبی (ص) فاقبل علی (ع) فقال النبی (ص): "والذی نفسی بیده ان هذا و شیعته لهم الفائزون یوم القیامة" و نزلت: (ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خیر البریة) فکان اصحاب النبی (ص) اذا اقبل علی (ع) قالوا: جاء خیر البریة .

[ابن عساکر از جابر بن عبدالله نقل کرده که ما نزد پیامبر(ص) بودیم که علی (ع) وارد شد، پس پیامبر(ص) فرمودند: سوگند به کسی که جان

ناوبری کتاب