آیت‌الله منتظری

1 - در اواخر خطبه قاصعه از نهج البلاغه - خطبه 192 - علی (ع) راجع به خودشان می‎فرمایند: "من پیوسته همراه پیامبر(ص) بودم و در هر روز قسمتی از اخلاق نیک خویش را برای من آشکار می‎ساختند و دستور می‎دادند که من پیروی کنم، او مدتی مجاور کوه حرا بود و فقط من آن حضرت را می‎دیدم. و در آن روزگار خانه ای که اسلام در آن راه یافته باشد نبود جز خانه آن حضرت که او و خدیجه در آن بودند و من سوم آنان بودم، نور وحی را می‎دیدم و بوی نبوت را استشمام می‎کردم. و به تحقیق که هنگام نزول وحی بر آن حضرت ناله شیطان را شنیدم، عرض کردم یا رسول الله این ناله چیست ؟! فرمودند: این شیطان است که از پرستش خود مأیوس شده، همانا آنچه را من می‎شنوم تو نیز می‎شنوی، و آنچه را من می‎بینم تو نیز می‎بینی، جز این که تو نبی نیستی بلکه وزیر می‎باشی".

آری، جانشینان پیامبر(ص) در چنین موقعیت و مقامی بودند منتها پیامبر نبودند چون دیگر نیازی به نبی نبود؛ و به فرمایش منقول از یکی از بزرگان: "اگر علی (ع) قبل از پیامبر(ص) ظاهر شده بود او شریعت را ظاهر می‎نمود و او رسول و نبی می‎بود".امام خمینی؛، مصباح الهدایة، ص 90، (نقل از مرحوم شاه آبادی (ره"

2 - در حدیث مفصلی که فضل بن شاذان از حضرت امام رضا(ع) در رابطه با علل احتیاج به امام نقل می‎کند، پس از ذکر فواید اجتماعی و سیاسی امام - از قبیل جلوگیری از فساد و تجاوزها، و اقامه حدود و