صفحه ۱۶۹

جامعه نیست بلکه این امر یکی از فروع مقامها و منصب های واقعی و تکوینی او می‎باشد.

امام همچون پیامبراکرم (ص) دارای مقامات عالی روحی و معنوی و ارتباط با عالم غیب و وصول به کمال انسانیت در اثر سیر معنوی الی الله و فنا در ذات و صفات خدا می‎باشد. امام همچون پیامبر(ص) دارای قدرت روحی و توان انجام کارهای خارق عادت در صورت نیاز می‎باشد. امام همچون پیامبر(ص) انسان اکمل در عصر خود و علت غایی و ثمره شیرین نظام تکوین است. امام واسطه فیض الهی است و به برکت وجود او برکات الهی بر صالح و فاجر نازل می‎گردد. امام بعد از پیامبر حافظ مبانی اسلام و مفسر و شارح کتاب الهی و سنت نبوی و معلم و مربی انسانها و ارائه دهنده راه رسیدن به اهداف خلقت انسانها می‎باشد. و همان گونه که ارسال پیامبر برای آوردن شریعت و ابلاغ آن لازم است، وجود امام نیز برای تبیین و حفظ آن از تصرفات و تغییرات لازم است.

لزوم سنخیت بین پیامبر(ص) و امام (ع)

و بر این اساس امام همچون پیامبر(ص) باید معصوم و محفوظ از هرگونه خطا و اشتباه باشد، و گرنه به او اعتماد نیست. و تشخیص چنین شخصیتی با این صفات جز از راه خدا و پیامبر(ص) میسر نیست.

لذا امامت امیرالمؤمنین (ع) و یازده فرزندش به عقیده ما از راه نص ثابت شده است. در این رابطه چند حدیث را یادآور می‎شوم:

ناوبری کتاب