برخلاف عقل و شرع و حقوق انسانها. امام صادق (ع) با منکرین خدا گفتگوهای دوستانه و دلسوزانه انجام میدادند، و به افراد فرصت پرسش داده میشد.
ثانیا: قیاس کردن عمل پیامبر(ص) و امامان (ع) به کار پادشاهان در تعیین ولیعهد، به اصطلاح "قیاس مع الفارق" است، زیرا - چنانکه در آینده روشن میشود - پیامبر(ص) و امامان (ع) معصوم میباشند و کارشان صددرصد به نفع جامعه است، ولی معیار کار پادشاهان معمولا علاقه و خواست نفسانی و شخصی خودشان میباشد. و بالاخره امامت ائمه دوازده گانه ما از قبیل حکومت شاهنشاهی نبوده است، به اعتقاد ما پیامبر(ص) و امامان (ع) از گناه و خطا و اشتباه معصوم بودند و اخبار آنان مطابق واقع بوده است، و تعیین امام بعد از ناحیه امام قبل به جهت اطلاع امام قبل از حالات و صفات امام بعد بوده و این که او واجد شرایط و اصلح میباشد نه به جهت علاقه و میل شخصی.
عدم انحصار وظیفه امام (ع) در اداره امور سیاسی جامعه
ثالثا: از سؤال شما چنین به دست میآید که جنابعالی وظیفه امام و جانشین پیامبر(ص) را فقط در ایجاد امنیت و نظم اجتماعی و اداره سیاسی جامعه خلاصه میکنید، و طبعا مسأله امامت را با تعیین حاکم و زمامدار به وسیله انتخابات مردمی و دموکراسی غربی مقایسه میکنید. در صورتی که وظیفه امام و جانشین پیامبر(ص) فقط اداره سیاسی