صفحه ۱۴۱

نام نویسندگان وحی - از جمله حضرت علی بن ابی طالب (ع) پسر عم و داماد و وصی آن حضرت - که آیه های نازل شده را می‎نوشتند، و بسیاری از مسلمانها بر حفظ و تلاوت قرآن عنایت داشتند، و از پیامبر(ص) احادیث زیادی در رابطه با تلاوت سوره های قرآن و خواص هریک از سوره ها وارد شده است به گونه ای که می‎فهماند سوره های قرآن مشخص شده بودند. و چنانکه در گذشته یادآور شدم هیچ گاه بین زمان پیامبراکرم (ص) و زمان ما فترت و فاصله ای وجود نداشته که قرآن و اسلام و احکام آن به طور کلی متروک شده و از یاد رفته باشند، بلکه قرآن و سوره های آن و احکام ضروری و قطعی اسلام در بلاد مختلف اسلامی از هر نسل به نسل بعد منتقل شده و می‎شود.به علاوه امیرالمؤمنین علی (ع) و امامان معصوم (ع) هر کدام در عصر خود مردم را به قرآن ارجاع می‎دادند و نسبت به خواندن و حفظ و استخراج احکام از آن و عمل به آنها ترغیب و تحریص می‎کردند. و در موارد اخبار متعارضه دستور می‎دادند که آنها را بر قرآن عرضه بدارند و به موافق با قرآن عمل نمایند؛ و اگر در قرآن تحریفی رخ داده و از اعتبار افتاده بود ارجاع به آن از ناحیه امام معصوم صحیح نبود. البته اختلاف در قرائت برخی از کلمات متشابه از ناحیه قراء وجود داشته، ولی اصل قرآن و نظم و ترتیب و سوره بندی و آیه بندی و جملات آن محفوظ مانده است.

و اما نسبت به احادیث پیامبر(ص) و امامان معصوم (ع) پس آنچه را که به نحو تواتر یا قراین قطعی ثابت و محرز باشد می‎پذیریم، و خوشبختانه عدد آنها کم نیست؛ و نسبت به خبرهای مشکوک توقف می‎کنیم. و تأسیس دو علم "درایه " و "رجال " برای تشخیص و تمیز حدیثهای صحیح و مورد اعتماد و جداکردن آنها از حدیثهای ضعیف و مشکوک می‎باشد."

ناوبری کتاب