آیت‌الله منتظری

باشد که با جهان سرو کار دارد و از آینده خبر می‎دهد، و طبعا این امور بر حضرت محمد(ص) منطبق می‎باشد.

برخی از علمای مسیحی "تسلی دهنده" در این جمله ها را بر روحی که در روز پنجاهم از صعود حضرت عیسی (ع) - برحسب آنچه در اول باب دوم از کتاب اعمال رسولان وارد شده - بر حواریین نازل شده تطبیق نموده اند.

ولی آن که جهانی بود و مرامش ابدی و از آینده خبر می‎داد حضرت محمد(ص) بود، و حواریین نه جهانی بودند و نه ابدی و نه از آینده خبر می‎دادند.

ضمنا توجه شود که کلمه "تسلی دهنده" در انجیل های فارسی فعلی ذکر شده و در انجیل های عربی فعلی کلمه "معزی" آمده، ولی در انجیل هایی که به زبان یونانی بوده و در ترجمه های قدیمی به جای این کلمه، کلمه "فارقلیطا" بوده و ظاهرا از "پریکلیتوس" لاتین گرفته شده که به معنای "بسیار ستوده" می‎باشد و آن ترجمه کلمه "احمد" است.

پس به نظر می‎رسد که حضرت عیسی (ع) به نام "احمد" بشارت داده اند و هنگام ترجمه انجیل از عبری به لاتین، لفظ "احمد" را به "پریکلیتوس" ترجمه کرده اند و سپس این لفظ در عربی به صورت "فارقلیطا" درآمده است؛ در صورتی که معمولا در مقام ترجمه، اسامی را نباید ترجمه کرد، بلکه الفاظ آنها باید حفظ شوند. و ما در سوره صف از قرآن کریم از قول حضرت عیسی (ع) می‎خوانیم: (و مبشرا برسول یأتی