صفحه ۱۱۰

مظهر اسم جامع "الله" می‎شود. این سفر دوم مردان الهی است و به آن "سفر از حق به سوی حق و همراه حق" گویند که در این مرحله جنبه ارتباط با خدا و قرب نارسی که او در سفر اول داشته، به حد کمال می‎رسد.

3 - پس از طی این دو مرحله و آراستن خود به صفات کمالیه حق، به امر خدا متوجه عالم ماده شده و "سفر از حق به سوی خلق" را شروع می‎کند؛ و در این مرحله با حفظ کمالاتی که در سفر اول و دوم به دست آورده از حالت "محو" و "صحو ناقص" به حالت "صحو تام و کامل" برمی گردد، و همه نظام وجود را یکجا مورد توجه قرار می‎دهد، و در این مرحله بهره ای از "نبوت" پیدا می‎کند، ولی این نبوت تشریعی و قانونگذاری نیست بلکه فقط اخبار از عالم غیب و به اصطلاح نبوت تعریفی است. این سفر سوم است و آن را "سفر از حق به سوی خلق همراه حق" می‎نامند.

4 - سپس با حفظ مراتب گذشته سفر چهارم آغاز می‎شود و او در بین خلق و عالم ماده سیر می‎کند و مصالح و مفاسد و منافع و مضار اشیاء و افعال انسانها را مورد توجه قرار می‎دهد، و در این مرحله است که می‎تواند به وسیله وحی الهی دستورات خدایی را دریافت و بر اساس آنها امر و نهی کند؛ این را "نبوت تشریعی" و یا "رسالت" می‎گویند. این سفر چهارم است و آن را "سفر از خلق به سوی خلق همراه حق" می‎نامند.

ناوبری کتاب