و بندهای عالم ماده برهاند؛ و بالاخره واسطه باید انسانی باشد دارای دو بعد الهی و بشری،آیه شریفه (قل انما أنا بشر مثلکم یوحی الی ) سوره کهف (18)، آیه 110 و به چنین شخصی "نبی و رسول" گفته میشود، "نبی" به معنای خبرآور، و "رسول" به معنای فرستاده است.
و بالاخره تا وقتی که انسان در روی زمین وجود دارد، وجود نبی یا جانشین او که امام باشد ضروری است. ابن سینا در آخر الهیات شفاء پس از بیان ضرورت وجود نبی از راه اجتماعی بودن انسانها و نیاز آنان به قوانین و مقررات عادلانه و این که این قوانین باید به وسیله انسان به مردم ابلاغ شود، میگوید: "پس نیاز به چنین انسانی برای بقای نوع انسان شدیدتر است از نیاز به رویاندن مو بر پلکها و ابروها و گود کردن کف پاها و منافع دیگری که وجود آنها برای بقای انسانها در حد ضرورت نیست؛ پس روا نیست که عنایت خدا مقتضی ایجاد این قبیل امور باشد ولی مقتضی فرستادن چنین انسانی نباشد"."
امتیاز انسانهای کامل
منصور: "این انسانی که میگویید بین خدا و انسانها واسطه است چگونه با خدایی که موجود کامل غیرمتناهی است ارتباط پیدا میکند تا بتواند پیامهای خدا را دریافت نماید، مگر نه این است که او هم مانند سایر انسانها محصول عالم ماده است ؟!"