آیت‌الله منتظری

ناصر: "همه انسانهای عاقل و اهل فکر بدون استثناء طالب کمال مطلق و در تلاش برای رسیدن به آن می‎باشند، ولی بسیاری از آنان - در اثر جهالت و تلقین های غلط و تقلیدهای کورکورانه، و یا به دام زر و زیور و مال و مقام و انواع شهوتهای نفسانی افتادن - غیر خدا را کمال مطلق پنداشته، و به اصطلاح "خطای در تطبیق دارند".

و اگر عقل و فکر خود را بیشتر به کار می‎انداختند و به زوال و بی اعتباری مال و مقام و زیبایی های دنیا توجه می‎کردند و وابستگی ذاتی خود و همه جهان را به یک موجود باقی کاملی که دارای همه صفات کمال می‎باشد و همه نظام وجود جلوه و پرتو وجود اوست و همه خوبی ها از ناحیه او می‎باشد به خوبی احساس می‎نمودند، طبعا به اشتباه خود واقف می‎گشتند، و اطمینان و آرامش روحی خود را در توجه به خدا و یاد خدا و فنای فی الله می‎یافتند.(ألا بذکر الله تطمئن القلوب)، سوره رعد (13)، آیه 28

و بالاخره همه انسانها بدون استثناء برحسب فطرت خویش طالب کمال مطلق و رسیدن به آن می‎باشند، و حتی کسانی که به دنبال مال و قدرت می‎روند و برای خواسته آنان حدی نیست و هرچه به آنان بدهند باز سیر نمی گردند، اینان نیز طالب رسیدن به کمال مطلق می‎باشند ولی کمال مطلق را از روی غفلت و اشتباه بر مال و قدرت و شهوتهای دنیا تطبیق نموده اند."