نماز یکی از ارکان و پایه های مهم اسلام است، و در ادیان الهی گذشته نیز نماز از واجبات مهم بوده است و حتی پیامبران بزرگ خدا که خود مقرب درگاه خدا و رابط بین او و افراد بشر بوده اند نیز وظیفه داشته اند نماز بخوانند.
حضرت ابراهیم خلیل (ع) در دعای خود به خداوند عرضه میدارد: "پروردگارا مرا برپا دارنده نماز قرار بده و از فرزندان من نیز."(رب اجعلنی مقیم الصلوة و من ذریتی)، سوره ابراهیم (14)، آیه 40
و خداوند به حضرت موسی (ع) دستور میدهد: "پس مرا پرستش نما و نماز را به پادار برای این که به یاد من باشی."(فاعبدنی و اقم الصلوة لذکری)، سوره طه (20)، آیه 14
و حضرت عیسی (ع) میفرماید: "و خدا مرا تا زنده ام به نماز و زکات سفارش کرده است."(و اوصانی بالصلوة و الزکوة مادمت حیا)، سوره مریم (19)، آیه 31
آری کمال و ارتقای معنوی انسان به وسیله ارتباط با خداست، و نماز بهترین و بالاترین وسیله ارتباط و مناجات با خداست، و تلقینات زبانی و کارهای عملی که در نماز انجام میشود بهترین وسیله برای تقویت معرفت و رسوخ ایمان در دل انسان است.
علاوه بر این که نفس ارتباط با خدا و به یاد او بودن بزرگترین عامل ترقی و تکامل روحی انسان است، این ارتباط خاص انسان را در برابر کارهای زشت و ناپسند نیز بیمه و کنترل میکند؛ چنانکه خدا ضمن
.jpg)
