"نماز" رمز ارتباط و پیوند انسان با خدای متعال بوده و او را از این جهان خاکی به سوی عالمی برتر عروج داده و رابطه ای محکم و پایدار بین نمازگزار و مبدأ بلند آفرینش برقرار میسازد.
فلسفه نماز و نقش آن در حفظ سلامت فرد و جامعه بر کسی مخفی نیست؛ ولی جستجو و دقت در آیات قرآن مجید و سیره معصومین (ع) ما را به ریزه کاریهای بیشتری در این زمینه رهنمون میسازد، که در اینجا به مواردی از آن اشاره میگردد:
1 - سابقه دیرینه
نماز به عنوان یکی از مهمترین عبادات در میان ادیان الهی قبل از اسلام وجود داشته و اقامه آن در دستور کار پیامبران بوده است.
حضرت ابراهیم (ع) بعد از آوردن اسماعیل و مادرش هاجر به سرزمین خشک و خاموش مکه در دعا و نیایش خود به درگاه خداوند چنین میفرماید: "پروردگارا ! من بعضی از فرزندانم را در سرزمین فاقد هر گونه زراعت و آب و گیاه نزد خانه ای که حرم تو است گذاشتم، پروردگارا ! به خاطر این که نماز را بر پای دارند".سوره ابراهیم (14): آیه 37.
و در فراز دیگری از مناجات خویش میگوید: "پروردگارا ! من و ذریه مرا نمازگزار قرار بده".همان، آیه 40.