صفحه ۹۳

خونی که همراه با بیرون آمدن اولین جزء نوزاد از رحم مادر خارج می‎شود "نفاس" نام دارد، و زن را در این حالت "نفساء" یا "نفساء" می‎گویند؛ کمترین مدتی که زن این خون را می‎بیند یک لحظه، و بیشترین آن که حکم نفاس را دارد ده روز است.

احکام نفاس

1 - وقتی زن از خون نفاس پاک شد باید غسل کند و بنابر احتیاط واجب برای نماز و سایر عبادتهایی که طهارت در آن شرط است وضو نیز بگیرد، ولی لازم نیست وضو را پیش از غسل انجام دهد.

2 - نمازهایی که زن در زمان نفاس نخوانده قضا ندارد؛ ولی قضای روزه های نگرفته را باید بگیرد.

3 - کارهایی که بر "حائض" حرام یا مکروه یا مستحب بود بر "نفساء" نیز چنین است.

4 - طلاق دادن زن در حال نفاس باطل است.

5 - نزدیکی شوهر با همسرش که در حال نفاس است حرام می‎باشد، و اگر نزدیکی کند بنابر احتیاط مستحب به دستوری که در احکام حیض گفته شد کفاره بدهد.

چند مسأله:

(مسأله 1) در نفاس بودن خون لازم نیست خلقت بدن نوزاد کامل و زایمان کامل و طبیعی باشد؛ بلکه اگر نوزاد پیش از کامل شدن به دنیا آید و سقط شود، خونی که همراه او خارج می‎شود نفاس است.

ناوبری کتاب