خونی دیده که نشانه استحاضه را دارد، پس از آن دوباره خونی دیده که نشانه حیض را داشته و از سه روز هم بیشتر بوده است، و فاصله بین قطع خون اول که نشانه حیض را داشته با شروع خونی که دوباره دیده و نشانه حیض را داشته کمتر از ده روز است - مثلا پنج روز خون حیض و نه روز خون استحاضه و دوباره پنج روز خون حیض دیده - که در این صورت بنابر احتیاط واجب در هر دو خون کارهایی را که بر حائض حرام است ترک و نسبت به عبادات واجب به وظایف مستحاضه عمل نماید.
6 - ناسیه:
به زنی که هم وقت عادت خود را و هم عدد آن را فراموش کرده است "ناسیه" میگویند؛ خونی که این گونه زنان میبینند ممکن است دارای یکی از حالتهای زیر باشد:
1 - اگر خونی که دیده از سه روز کمتر نبوده و از ده روز بیشتر نباشد و همه آن نشانه حیض داشته باشد، باید همه را حیض قرار دهد؛ و اگر نشانه حیض نداشته باشد، به روشی که در مسائل قبل گفته شد در تمام مدت به احتیاط عمل کند.
2 - اگر دیدن خون از ده روز بیشتر بوده و همه آن نشانه حیض نداشته باشد، باید روزهایی را که نشانه حیض دارد به شرط آن که از سه روز کمتر نبوده و از ده روز بیشتر نباشد حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد.
3 - اگر خونی که دیده بیش از ده روز باشد و نتواند حیض را به واسطه نشانه های آن تشخیص دهد، پس اگر همه خون به صفات حیض باشد بنابر احتیاط واجب باید هفت روز نخست را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد؛ مگر این که یقین داشته باشد که مقدار عادت او اجمالا کمتر و یا بیشتر از هفت روز بوده، که در این دو صورت بنابر احتیاط واجب باید در مقدار تفاوت احتیاط کند؛ یعنی کارهایی را که بر حائض حرام است ترک کند و به وظایف مستحاضه عمل نماید.
4 - اگر بیشتر از ده روز خون ببیند و خون او اصلا نشانه حیض را نداشته باشد، باید در هفت روز نخست به طریقی که گفته شد احتیاط کند و بقیه را استحاضه قرار دهد.
.jpg)
