حیض دارد در هر ماه متفاوت است - مثلا در ماه اول از اول ماه تا پنجم، و در ماه دوم از اول ماه تا هفتم، و در ماه سوم از اول ماه تا چهارم خون او نشانه های حیض و بقیه روزها نشانه استحاضه دارد - این زن هم دارای عادت وقتیه است.
چند مسأله:
(مسأله 1) زنی که عادت وقتیه دارد اگر یکی دو روز جلوتر از وقت عادت خود خون ببیند به طوری که بگویند حیضش جلو افتاده، گرچه آن خون نشانه های حیض را نداشته باشد، باید به احکامی که برای حائض گفته شد عمل نماید، و اگر بعدا بفهمد حیض نبوده - مثلا دیدن خون کمتر از سه روز طول بکشد - باید عبادتهایی را که به جا نیاورده قضا نماید.
(مسأله 2) زنی که عادت وقتیه دارد اگر بیشتر از ده روز خون ببیند و نتواند از راه نشانه های خون مقدار حیض را تشخیص دهد، باید شماره عادت خویشان پدری یا مادری خود را - خواه مرده باشند یا زنده - برای خود حیض قرار دهد، به شرط آن که عادت همه آنها یکسان باشد؛ مگر آن که کسانی از خویشاوندان که عادتشان با دیگر خویشان فرق دارد به قدری کم باشند که در مقابل آنان به حساب نیایند، که در این صورت باید عادت اکثریت را حیض خود قرار دهد؛ و اگر خویشاوند ندارد یا شماره عادت آنان یکسان نیست، بنابر احتیاط تا هفت روز حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد.
4 - صاحب عادت عددیه:
زنی که شماره روزهای حیض او در دو ماه پشت سر هم به یک اندازه باشد - مثلا پنج روز - ولی وقت دیدن آن دو خون یکی نباشد - مثلا در ماه اول از روز پنجم تا دهم و در ماه دوم از روز پانزدهم تا بیستم ماه خون ببیند - عادت او پنج روز بوده و دارای عادت عددیه است.
همچنین زنی که مرتبا خون میبیند و از خون پاک نمی شود، در صورتی که چند