صفحه ۷۴

ب - اگر خونی که نشانه حیض دارد بیشتر از ده روز باشد، باید از نخستین روزی که خون او نشانه حیض دارد را حیض قرار دهد و در شماره آن به تفصیلی که در حالت دوم گفته شد از خویشاوندان خود پیروی نماید و بقیه را استحاضه قرار دهد؛ و اگر خویشاوندی ندارد یا خویشاوندان او عادت یکسانی ندارند، بنابر احتیاط هفت روز را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد.

ج - اگر خونی که نشانه حیض دارد از سه روز کمتر باشد، بنابر احتیاط به مقدار عادت خویشان خود از کارهایی که بر حائض حرام است خودداری نماید و نسبت به انجام عبادات به وظیفه مستحاضه عمل کند، و بقیه را استحاضه قرار دهد.

2 - صاحب عادت وقتیه و عددیه:

زنی که دو ماه پیاپی در وقت معین - مثلا اول ماه - خون ببیند و شماره روزهای حیض او هم در هر دو ماه به یک اندازه باشد - مثلا شش روز - صاحب عادت وقتیه و عددیه است، که در این صورت عادت او از روز اول ماه به مدت شش روز است. و همچنین زنی که ازخون پاک نمی شود ولی چند ماه پیاپی در چند روز معین - مثلا از اول ماه تا روز هفتم - خون او دارای نشانه حیض باشد، عادت وی در همان روزهای معین است.

چند مسأله:

(مسأله 1) زنی که عادت وقتیه و عددیه دارد اگر یکی دو روز جلوتر از وقت عادت خود خون ببیند به طوری که بگویند حیضش جلو افتاده، گرچه آن خون نشانه های حیض را نداشته باشد، باید به احکام حیض عمل نماید؛ و چنانچه بعد بفهمد حیض نبوده - مثلا دیدن خون کمتر از سه روز طول بکشد - باید عبادتهایی را که به جا نیاورده قضا نماید.

(مسأله 2) زنی که عادت وقتیه و عددیه دارد اگر در وقت عادت خون نبیند و به جای آن در غیر وقت عادت به شماره روزهای حیضش خون ببیند، پس اگر آن خون

ناوبری کتاب