را به خود مشغول میسازد تهیه غذا و انداختن سفره های پر زرق و برق برای دیگران است.
ارث پشتوانه ای مالی برای بازماندگان:
یکی از امور فطری این است که هر کس مالک دسترنج خود میباشد و بر همین اساس اموالی که از راه حلال و در اثر زحمت و تلاش به دست میآورد متعلق به خود اوست، و تصرف دیگری در اموال او بدون اجازه وی کاری قبیح و نارواست؛ بر این اساس پس از آن که صاحب مال از دنیا رفت عادلانه ترین راه که با طبیعت و فطرت انسان سازگار است این است که ثروت او به افرادی منتقل شود که نزدیکترین رابطه خویشاوندی را با وی داشته و در واقع هستی آنها ادامه هستی فرد از دست رفته به حساب آید؛ و بدین جهت مشاهده میکنیم بسیاری از مردم با این که از ثروت کافی برای تأمین زندگی خود تا پایان عمر برخوردارند ولی با این وجود برای تأمین آینده خانواده و فرزندانشان دست از تلاش و کوشش برنمی دارند.
قانون ارث و انتقال ترکه شخصی که از دنیا رفته به فرزندان و نزدیکان وی به اشکال مختلف در میان ملت های گذشته وجود داشته و در قوانین برخی ادیان مثل یهود نیز از آن اسم برده شده است.کتاب مقدس، عهد عتیق، سفر اعداد، باب 27، آیات 8 - 12.
در عصر جاهلیت در میان عرب رسم بر این بود که تنها مردان از ارث بهره مند گردند و زنان و کودکان از ارث محروم بودند؛ آنها تنها بین کسانی که قدرت برداشتن اسلحه و پیکار نمودن را داشتند و از حریم زندگی و اموال میتوانستند دفاع کنند ارث را تقسیم میکردند؛شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص 120. و بر همین مبنا اگر شخصی که صاحب زنان و کودکانی متعدد بود از دنیا میرفت در صورت نداشتن پسر بزرگ، همه اموالش به بستگان دیگر گرچه دور هم بودند منتقل میشد.
پس از آن که اسلام پا به عرصه ظهور گذاشت با این رسوم ظالمانه به مبارزه