صفحه ۴۴۰

را به خود مشغول می‎سازد تهیه غذا و انداختن سفره های پر زرق و برق برای دیگران است.

ارث پشتوانه ای مالی برای بازماندگان:

یکی از امور فطری این است که هر کس مالک دسترنج خود می‎باشد و بر همین اساس اموالی که از راه حلال و در اثر زحمت و تلاش به دست می‎آورد متعلق به خود اوست، و تصرف دیگری در اموال او بدون اجازه وی کاری قبیح و نارواست؛ بر این اساس پس از آن که صاحب مال از دنیا رفت عادلانه ترین راه که با طبیعت و فطرت انسان سازگار است این است که ثروت او به افرادی منتقل شود که نزدیکترین رابطه خویشاوندی را با وی داشته و در واقع هستی آنها ادامه هستی فرد از دست رفته به حساب آید؛ و بدین جهت مشاهده می‎کنیم بسیاری از مردم با این که از ثروت کافی برای تأمین زندگی خود تا پایان عمر برخوردارند ولی با این وجود برای تأمین آینده خانواده و فرزندانشان دست از تلاش و کوشش برنمی دارند.

قانون ارث و انتقال ترکه شخصی که از دنیا رفته به فرزندان و نزدیکان وی به اشکال مختلف در میان ملت های گذشته وجود داشته و در قوانین برخی ادیان مثل یهود نیز از آن اسم برده شده است.کتاب مقدس، عهد عتیق، سفر اعداد، باب 27، آیات 8 - 12.

در عصر جاهلیت در میان عرب رسم بر این بود که تنها مردان از ارث بهره مند گردند و زنان و کودکان از ارث محروم بودند؛ آنها تنها بین کسانی که قدرت برداشتن اسلحه و پیکار نمودن را داشتند و از حریم زندگی و اموال می‎توانستند دفاع کنند ارث را تقسیم می‎کردند؛شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص 120. و بر همین مبنا اگر شخصی که صاحب زنان و کودکانی متعدد بود از دنیا می‎رفت در صورت نداشتن پسر بزرگ، همه اموالش به بستگان دیگر گرچه دور هم بودند منتقل می‎شد.

پس از آن که اسلام پا به عرصه ظهور گذاشت با این رسوم ظالمانه به مبارزه

ناوبری کتاب