صفحه ۴۳۹

بر این مصیبت نیکو نماید، و شخصی را که از میان شما رفته رحمت نماید".همان، باب 49، ح 3، ص 218.

4 - فردی به نام "عبدالله الکاهلی" می‎گوید: به حضرت کاظم (ع) گفتم: همسر من و همسر دوستم "ابن مارد" به مجالس عزا می‎روند، من آنها را از این کار نهی می‎کنم ولی همسرم می‎گوید: اگر این کار ما حرام است خوب ما را نهی کن و ما هم دیگر آن را به جای نمی آوریم، و اگر حرام نیست پس چرا از رفتن ما به مجالس سوگواری و ترحیم ممانعت می‎کنی، اگر ما به این مجالس نرویم و یکی از افراد ما بمیرد مردم به مجالس ترحیم ما نمی آیند. امام پس از شنیدن این سخنان فرمود: تو از حقوق مردم داری سؤال می‎کنی، پدرم (حضرت صادق (ع" برای این کار و به جا آوردن حقوق اهل مدینه مادرم و ام فروه نام همسر دیگر امام صادق (ع). را می‎فرستاد.وسائل الشیعة، همان، باب 69، ح 1، ص 239.

پنجم: شایسته است به وضعیت خوراک خانواده ای که دچار عزا و مصیبت شده است رسیدگی شود، خصوصا کودکان و زنان که در این گونه موارد از آنها غفلت می‎شود؛ نقل شده است پیامبراکرم (ص) پس از شهادت پسر عموی بزرگوارش "جعفر طیار" علاوه بر آن که به دخترش فاطمه (س) و زنانش دستور پختن غذا به مدت سه روز و فرستادن آن برای "اسماء بنت عمیس" همسر جعفر را دادهمان، باب 67، ح 1، ص 236. خود نیز دو فرزند کوچک پسر عمویش جعفر را به خانه برده و برای آنها دستور پختن غذاهای خوشمزه را داد و این دو برادر سه روز در خانه پیامبراکرم (ص) بودند و آن حضرت در اطاق هر یک از زنهایش که می‎رفت آنها را نیز با خود می‎برد و پس از سه روز آنها را به خانه خودشان بازگردانید.مستدرک الوسائل، باب 56 از ابواب الدفن، ح 6، ج 2، ص 381. پس از این واقعه سنت بر آن شد تا همسایگان یا بستگان سه روز برای اهل خانه ای که مصیبت زده هستند غذا بفرستند؛ بر خلاف آنچه که امروزه مرسوم شده که بلافاصله پس از دفن میت چیزی که بیش از همه بستگان او

ناوبری کتاب